Πολλά θαύματα έκανε ο Κύριος Ιησούς στην Καπερναούμ. Τόσο πολύ δόξασε με την παρουσία του την πόλη αυτή, ώστε ο Ευαγγελιστής Ματθαίος γράφει πως το θαύμaα του παραλυτικού, που αναφέρει σήμερα το ευαγγέλιο, το έκανε «εις την ιδίαν πόλην» δηλαδή την πόλη του, την Καπερναούμ.
Ο Χριστός, ο ιατρός των ψυχών και των σωμάτων, θεραπεύει τον παραλυτικό ψυχικά: «Τέκνον αφέωνται σοι αι αμαρτίαι σου». Τον θεραπεύει και σωματικά: «Σοι λέγω, έγειραι και άρον τον κράββατόν σου και ύπαγε εις τον οίκον σου». Το πλήθος, όταν έγινε το θαύμα, φοβήθηκε πολύ «ώστε εξίστασθαι πάντας». Οι άνθρωποι φοβήθηκαν επειδή είχαν αμαρτίες, μην τυχόν πάθουν και
αυτοί καμια βαριά ασθένεια. Όμως, εδόξαζαν τον Θεό λέγοντες «ότι ουδέποτε ούτως είδομεν». Οι γραμματείς και οι φαρισαίοι όμως έμειναν ασυγκίνητοι.
Κατακρίνουν και κατηγορούν τον Ιησού ως βλάσφημο γιατί είπε στον παραλυτικό «αφέωνται αι αμαρτίαι σου». Ο φθόνος και η πονηρία τους, τους έκαναν να έχουν τέτοιες σκέψεις. Δεν μπορούσαν να καταλάβουν πως η άφεση αμαρτιών και η έγερση του παραλυτικού ήταν έργο του Θεού, άρα ο Ιησούς ως Θεός μπορούσε να τα πραγματοποιήσει. Πώς κατηγορούν οι φαρισαίοι τον Χριστό; όχι με λόγια, αλλά με το μυαλό τους, την σκέψη τους και με τους διαλογισμούς τους περισσότερο. Διάβασε ο Χριστός τους λογισμούς των εχθρών του και τους ελέγχει: «Τί ταύτα διαλογίζεσθε εν ταις καρδίαις υμών»;
Κατά τους πατέρες της εκκλησίας, τους λογισμούς μπορούμε να τους χωρίσουμε σε τέσσερεις κατηγορίες: α) στους φυσικούς, που έρχονται από τις συνθήκες της ζωής. β) Τους δαιμονικούς, που είναι ενέργεια του πονηρού δαίμονος. γ)Τους εμπαθείς, που είναι ενέργεια των παθών. δ)Τους αγαθούς
λογισμούς, που είναι ενέργεια του Θεού.
Από τους ασκητές διαμορφώθηκε το σχήμα των οκτώ λογισμών: Γαστριμαργίας, πορνείας, φιλαργυρίας, λύπης, οργής, ακηδίας, κενοδοξίας, υπερηφάνειας.
Οι λογισμοί είναι η αρχή της εξελίξεως των παθών. Οι πονηροί λογισμοί αποσπούν τον νου από την προσευχή και αρχίζει μετά η ύπαρξη μας και δηλητηριάζεται από την σατανική ενέργεια. Κατά την ορθόδοξη διδασκαλία ο νους είναι ο τροφοδότης της καρδιάς. Ό,τι δώσουμε στο νου αυτό το διαβιβάζει στην καρδία και προχωρεί η αμαρτία στην τελική της ανάπτυξη. Δεν είναι μόνο
οι αμαρτίες που γίνονται με την εξέλιξη των λογισμών.
Συγχρόνως συνταράσσεται όλη μας η ύπαρξη και κλονίζεται το νευρικό σύστημα. Έτσι πάσχει όλη η υγεία του ανθρώπου. Ο Αββάς Δωρόθεος επιγραμματικά αναφέρει ότι «σαπίζομε από τους λογισμούς»
Δεν πρέπει μόνο να εντοπίζουμε την ασθένεια, αλλά να προχωρούμε και στην θεραπεία της. Οι άγιοι πατέρες έχουν υπογραμμίσει και την θεραπεία, που πρέπει να εφαρμόσουμε στις περιπτώσεις των πονηρών λογισμών.
α) Αφού οι λογισμοί είναι συνδυασμός εικόνων και σκέψεων, πρέπει να επιδιώκουμε κατά το δυνατόν να ελαττώνουμε τα εξωτερικά ερεθίσματα.
β) Χρειάζεται καταφρόνηση των λογισμών παρά να συζητούμε μαζί τους γιατί τότε συζητούμε με τον διάβολο και δεν θα αποφύγουμε την πτώση.
γ) Χρειάζεται υπομονή και πολλή προσπάθεια να μην τους ικανοποιούμε. Δηλαδή να μην κάνουμε ό,τι μας λέγουν, να μην τους τροφοδοτούμε και τότε θα πεθάνουν.
δ) Απαιτείται μεγάλη εμπιστοσύνη στο Θεό και μεγάλη αυταπάρνηση. Να εφαρμόζουμε το «εαυτούς και αλλήλους και πάσαν την ζωήν ημών Χριστώ τω Θεώ παραθώμεθα.
ε) Θα εκδιώκουμε τους λογισμούς με την επίκληση του ονόματος του Ιησού Χριστού, «Κύριε Ιησού Χριστέ ελέησον με» και με την σφραγίδα του μετώπου και του στήθους μας με το σημείο του Σταυρού, όπως λέει ο Όσιος Νείλος ο ασκητής.
στ) Να δημιουργούμε συνεχώς αγαθούς λογισμούς, τους αντίθετους ακριβώς από αυτούς που μας υποβάλλουν οι πονηροί λογισμοί. Οι άγιοι πατέρες παρομοιάζουν τους λογισμούς με τα πουλιά και λένε: «Δεν μπορείς να εμποδίσεις τα πουλιά να πετάξουν πάνω από το κεφάλι σου. Μπορείς όμως να τα εμποδίσεις να κτίσουν εκεί την φωλιά τους.
Αγαπητοί αδελφοί το θέμα των λογισμών είναι σπουδαίο, αλλά και ανεξάντλητο. Ας παρακαλούμε συνεχώς τον φωτοδότη Κύριο να μας φωτίσει το σκότος των πονηρών λογισμών, όπως ο εορταζόμενος σήμερα Άγιος Γρηγόριος ο Παλαμάς. Κι ακόμη «Δώρησαι ημίν ο Θεός γρήγορον νουν σώφρονα λογισμόν». ΑΜΗΝ.

Πρωτοπρεσβύτερος Ανδρέας Τουλούμης