Ο ευαγγελιστής Λουκάς μάς διηγείται σήμερα, πως ο Κύριος  θεράπευσε μια δυστυχισμένη γυναίκα. Μια γυναίκα «συγκύπτουσα», που ήταν παραμορφωμένη από την ασθένεια της, ώστε δεν μπορούσε ούτε το κεφάλι της να σηκώσει. Την αρρώστια αυτή την είχε δεκαοκτώ χρόνια  και ο Κύριος την θεραπεύει.

Η θεραπεία γίνεται κατά την ημέρα του Σαββάτου και προκαλεί αντιδράσεις από τον αρχισυνάγωγο, γιατί δήθεν ο Κύριος παραβιάζει την αργία του Σαββάτου. Για τους εβραίους ήταν πολύ αυστηρός ο νόμος για την παραβίαση της αργίας του Σαββάτου. Δεν επέτρεπε ούτε την προετοιμασία του φαγητού.

        Η ημέρα του Σαββάτου ως γνωστόν, αντικαταστάθηκε από την Κυριακή. Για εμάς τους ορθοδόξους, ημέρα αργίας είναι η Κυριακή.

Από τα πανάρχαια χρόνια μέχρι σήμερα, οι έξι μέρες της εβδομάδας θεωρούνταν εργάσιμες. Η εβδόμη ήταν αφιερωμένη στο Θεό. Από τα αρχαία χρόνια του χριστιανισμού, η ημέρα της αργίας είναι η ημέρα της Κυριακής, προς τιμή του αναστημένου Κυρίου και Θεού μας.

Ο Άγιος Κοσμάς ο Αιτωλός τόνιζε πάντοτε: « την Κυριακή έγινε ο ευαγγελισμός της Θεοτόκου. Την Κυριακή έγινε η γέννηση του Χριστού. Την Κυριακή έγινε η Ανάσταση του Χριστού. Την Κυριακή θα γίνει και η Δευτέρα παρουσία του Κυρίου».

Ο Άγιος Ιγνάτιος Αντιοχείας γράφει ότι η Κυριακή είναι η «ημέρα του Ηλίου της δικαιοσύνης» και οι ειδωλολάτρες αναγνώριζαν τους χριστιανούς από την τήρηση της αργίας της Κυριακής.

Οι περασμένες χριστιανικές γενεές κατακοσμήσανε την Κυριακή με ιερά περιστατικά, βαπτίσεις, γάμους κ.τ.λ. Στην νεοελληνική μας παράδοση, η Κυριακή διατηρήθηκε σαν ένας κρίκος συνδέσεως ελληνισμού και χριστιανισμού που συντελέστηκε από τα πρώτα βυζαντινά χρόνια.

Εμείς, σήμερα, καταστρέφουμε την ιερότητα της Κυριακής. Ο «πολιτισμός» μας που καταστρέφει κάθε ιερό στην ψυχή μας και στη ζωή μας, τώρα καταστρέφει και την Κυριακή. Οι άνθρωποι της υπαίθρου δουλεύουν το πρωί της Κυριακής, για να είναι το απόγευμα ελεύθεροι στο καφενείο και την τηλεόραση. Και οι άνθρωποι των πόλεων ξενυχτούν τα σαββατόβραδα σε ταβέρνες και τυχερά παιχνίδια, σε αισχρότητες και αθλιότητες. Ένα ψυχικό κενό δέρνει τον άνθρωπο της εποχής μας, γιατί δεν έχει καιρό να ηρεμίσει να ασχοληθεί με την εσωστρέφεια και την προσευχή.

Την ημέρα του Κυρίου πρέπει να την αγιάζουμε με τον εκκλησιασμό. Ο εκκλησιασμός είναι απαραίτητος στον άνθρωπο. Ο ναός είναι το σπίτι του Κυρίου μας. Γράφει ο ιερός Χρυσόστομος: «μπες μέσα στο ναό. Θα αισθανθείς κάποια αύρα πνευματική να δροσίζει την ψυχή σου». Και σε άλλη ομιλία του, ο άγιος τονίζει γι΄αυτόν που εκκλησιάστηκε την Κυριακή: «Έψαλλε μαζί με τα σεραφείμ. Ανήκει στην ουράνια πολιτεία. Γράφτηκε στο χορό των αγγέλων. Μίλησε με τον Κύριο. Βρέθηκε μαζί του».

Ανάπαυση για τον χριστιανό δεν είναι μόνο ο ύπνος και η διασκέδαση. Πραγματική ανάπαυση είναι ο εκκλησιασμός. Τα τραύματα που δημιουργεί ο κόσμος και η αμαρτία στην ψυχή του ανθρώπου όλη την εβδομάδα τα θεραπεύει ο Χριστός την Κυριακή, στη Θεία λειτουργία.

Ολοκληρώνοντας, ας σκεφτούμε αυτό που έλεγε ο Άγιος Κοσμάς ο Αιτωλός: «Είναι παράξενο που την Κυριακή την ονομάζουμε ημέρα του Κυρίου, αλλά την χρησιμοποιούμε σαν δική μας».

 Οικ. Ανδρέας Τουλούμης

Πατήστε ΕΔΩ για μορφη pdf