“Αυτός γάρ σώσει τον λαόν αυτού από των αμαρτιών αυτών”.
Μία Κυριακή πριν από τα Χριστούγεννα σήμερα, αγαπητοί αδελφοί, ακούσαμε την αρχή του κατά Ματθαίον Ευαγγελίου. Σήμερα θυμόμαστε τους προπάτορες του Χριστού και ο ίδιος ο ναός μας είναι γεμάτος με την παρουσία τους. Ο Σωτήρας Χριστός είναι μαζί μας, και η Παναγία που Του έδωσε το ανθρώπινό Του σώμα και την ανθρώπινή Του ψυχή, και ένα αμέτρητο πλήθος από τους προγόνους Του. Είναι ο γνωστός κατάλογος των προγόνων του Χριστού. Άλλα από τα ονόματα πού ακούσαμε μας είναι γνωστά – όπως τα ονόματα του Αβραάμ, του Ισαάκ, του Ιακώβ, του Δαυίδ – τα πιο πολλά όμως μας είναι άγνωστα.
Αυτός ο κατάλογος μας δείχνει την πορεία της φροντίδας του Θεού για το ανθρώπινο γένος. Τα ονόματα αυτά είναι αντιπροσωπευτικά των ανθρώπων, που γενιές ολόκληρες περίμεναν τη μεγάλη ώρα, τον ερχομό του Σωτήρος Χριστού. Είναι οι πρόγονοι του Χριστού οι άνθρωποι εκείνοι, πού από γενιά σε γενιά πρόσμεναν τη στιγμή, κατά την οποία οι επαγγελίες του Θεού, οι υποσχέσεις του, θα γίνονταν πραγματικότητα.
Όλα αυτά μόνο από αγάπη για τον άνθρωπο! Στην αγάπη του Θεού βρίσκεται το μοναδικό κριτήριο για την ενανθρώπηση του Χριστού. Και αυτή η αγάπηείναι το μεγάλο και αιώνιο μήνυμα του Ευαγγελίου. Αυτό το μήνυμα για την αγάπη του Θεού θυμίζει ιδιαίτερα αυτή η περίοδος πριν από τα Χριστούγεννα. Για να μη μείνει η γιορτή ένα φαγοπότι μόνο και ανταλλαγή δώρων. Για να μη κλειστεί καθένας μας στον εαυτό του αδιαφορώντας για τους άλλους.
Λίγες μόνο μέρες μας χωρίζουν από την ημέρα της Γεννήσεως του Θεανθρώπου. Μακριά από την Εκκλησία, χωρίς Θεία Λειτουργία και Θεία Κοινωνία, τα Χριστούγεννα είναι χωρίς Χριστό. Χριστούγεννα χωρίς Χριστό, δεν είναι Χριστούγεννα, τα Χριστούγεννα τα γιορτάζουμε μόνο με τον Χριστό, διότι ο Χριστός σώζει. Αυτός χαρίζει το φως, τη ζωή, τη χαρά, την ευτυχία, την ειρήνη, και τη γαλήνη της ψυχής. Αυτός χαρίζει και τα αληθινά Χριστούγεννα. Τα καλύτερα Χριστούγεννα είναι εκείνα τα Χριστούγεννα που τα κάνουμε με τον Χριστό μαζί. Τι θα πει Χριστούγεννα, άλλωστε; Να ζήσουμε τον Χριστό εκείνην την ημέρα μέσα στην καρδιά μας. Να Τον κλείσουμε μέσα στην καρδιά μας, με τη Θεία Κοινωνία και την Εκκλησιαστική ακολουθία, την ιερά υμνολογία, ολόκληρο το νεογέννητο Χριστό μέσα στην καρδιά μας. Να γίνει δηλαδή η καρδιά μας φάτνη αιώνιας ζωής.
Αγαπητοί μου αδελφοί, οι ημέρες που διερχόμαστε λέγονται και είναι «άγιες ημέρες». Και θα είναι πράγματι άγιες, εφόσον θα ανανεώσουμε την επιθυμία μας να αισθανθούμε τη λυτρωτική παρουσία του Ιησού στην καρδιά μας.
Πρωτ. π. Χρίστος Τσιοβάνου