Μεγάλη Παρασκευή: «Τα Άγια και Σωτήρια και Φρικτά Πάθη του Κυρίου επιτελούμεν». Με την ακολουθία των Αγίων Παθών, το βράδυ της Μ. Πέμπτης, ξαναζωντανεύει μέσα μας το Θείον Δράμα. Με τα αντίφωνα, τα δώδεκα Ευαγγέλια, τους Κανόνες, την έξοδο του Εσταυρωμένου  και τους κορυφαίους ύμνους, όπως, «Εξέδυσάν με τα ιμάτιά μου», «Ήδη βάπτεται κάλαμος», κ.λ.π., οι πιστοί νιώθουν ότι, γι’ αυτούς: «Σήμερον κρεμάται επί ξύλου ο εν ύδασι την γην κρεμάσας»! 

Την άλλη μέρα Παρασκευή το πρωί, βαρύ πένθος απλώνεται παντού. Οι Μεγάλες Ώρες, με τις Προφητείες, τα τροπάρια, βαθιά κατανυκτικές. Η συγκίνηση κορυφώνεται με την αναπαράσταση της Αποκαθηλώσεως και της Ταφής του Σώματος του Κυρίου.

 Βράδυ της Μεγάλης Παρασκευής έχομε τον γλυκύτατο Κανόνα «Κύματι θαλάσσης», τα  Εγκώμια, που σιγοψέλνει όλος ο λαός κι άλλους ωραιότατους ύμνους, με αποκορύφωμα την Περιφορά του Επιταφίου σε δρόμους και γειτονιές και την επιστροφή στους ναούς. 

Ο Επιτάφιος στη μέση του ναού, στολισμένος με ξενύχτι και πολλή αγάπη θα γίνει εντός του ναού από τους Επιτρόπους ή τους ψάλτες και, παρόλο που θα είναι πιο απλός από το σύνηθες, θα μοσχοβολάει με τις ευωδίες της ανοίξεως και τα συναισθήματα των πιστών, οι οποίοι νοερά θα είναι παρόντες, αναμένοντας τον βραδινό ευσυμπάθητο Θρήνο, τον οποίο μπορούν να ψάλλουν μαζί μας από το σπίτι, κρατώντας ένα κερί αναμμένο και λιβανίζοντας τον οίκο τους με ένα καπνιστήρι.