Επιμνημόσυνη δέηση τέλεσε ο Πανιερώτατος Μητροπολίτης Ταμασού και Ορεινής κ. Ησαΐας ενώπιον του μοναδικού στην Κύπρο ανδριάντα του τελευταίου αυτοκράτορος της βυζαντινής αυτοκρατορίας, Κωνσταντίνου Παλαιολόγου, ο οποίος δεσπόζει έμπροσθεν του επισκοπείου της Μητροπόλεως. Εις το πρόσωπο του αυτοκράτορος μνημονεύτηκαν οι αοίδιμοι πρόμαχοι και υπερασπιστές της Βασιλίδος των Πόλεων, οι συμπολεμιστές του αυτοκράτορος και πάντες οι τελειωθέντες κατά την ημέρα της 29^ης Μαΐου. 

Αποτελεί αναντίλεκτο γεγονός ότι, το απομεσήμερο της αποφράδας εκείνης ημέρας, αποτέλεσε ορόσημο στην πορεία όχι μόνο της Ρωμιοσύνης αλλά και ειδικότερα του ορθόδοξου χριστιανικού κόσμου κι ας έχουν περάσει 567 ολόκληρα χρόνια. Παρά ταύτα, είναι έντονη η πεποίθηση μας, όπως ανέφερε συγκεκριμένα ο Πανιερώτατος, ότι όσο κτυπάει ελληνική καρδιά τόσο η μνημοσύνη της άλωσης της Πόλεως θα συντελείται αναγεννητικά στις ψυχές μας. 

Η βυζαντινή Αυτοκρατορία μέσα από τη πορεία της υπερχιλιόχρονης ιστορίας της αποτέλεσε πνευματικό φάρο πολιτισμού και ανθρωπισμού αλλά και υπερασπιστή και εκφραστή της ορθόδοξης πίστης. Και η ακτινοβολία αυτή που εξέπεμπε οφειλόταν στο γεγονός ότι κατάφερε να εξελίξει με πρωτοφανή μαεστρία τον ελληνικό πολιτισμό συνδυάζοντας τον με τον χριστιανισμό γι’ αυτό μνημονεύεται μέχρι τις μέρες μας. 

Παρά όμως το γεγονός ότι η «Πόλις εάλω» εντούτοις άγρυπνο και ακάματο συνεχιστή του βυζαντινού πνεύματος αποτελεί αδιαμφησβήτητα το θεοσκέπαστο, θεοφύλακτο και μαρτυρικό Φανάρι, το Οικουμενικό μας Πατριαρχείο, με τους άριστους οιακοστρόφους Οικουμενικούς Πατριάρχες μέσα από τους αιώνες μέχρι και σήμερον, να συγκροτεί και να συνιστά τον ισχυρό κρίκο της αδιάσπαστης ιστορικής συνέχειας του Γένους μας.

Και παρ’ όλες τις αντιξοότητες, η Ρωμηοσύνη ζεί. Και με την βοήθεια του Θεού θα συνεχίσει να ζει και να υπάρχει έχοντας καρδία το Οικουμενικό Πατριαρχείο και αναπνέοντας το άρωμα της θεοφρούρητης Πόλης του Κωνσταντίνου.