‘Ὁ σπόρος ἐστὶν ὁ λόγος τοῦ Θεοῦ’.

Όταν ο άγιος Τριαδικός Θεός, αγαπητοί χριστιανοί, δημιούργησε το τελειότερο δημιούργημά Του, τον άνθρωπο, τον τοποθέτησε, όπως μας αποκαλύπτει η Παλαιά Διαθήκη, στον πρώτο εκείνο επίγειο παράδεισο. Καθημερινά ο ίδιος ο Θεός εμφανιζόταν και συνομιλούσε με τους πρώτους ανθρώπους. Ο λόγος αυτός του Θεού δεν ήταν απλώς λέξεις, λόγια. Μέσα στις λέξεις που έλεγε ο Θεός, υπήρχε η δύναμη του Θεού, η Χάρη Του, δηλαδή ο ίδιος ο Θεός. Ο λόγος του Θεού ήταν ο ίδιος ο Υιός και Λόγος του Θεού, που έμπαινε στις καρδιές των πρωτοπλάστων και τις ζωογονούσε. Τις έτρεφε πνευματικά.

Αναπτύσσονταν οι ψυχές, προόδευαν στην αγιότητα, που είναι ο μεγάλος και κύριος σκοπός της ζωής του ανθρώπου. Αυτή την ευτυχισμένη κατάσταση φθόνησε ο Σατανάς, το κτίσμα αυτό του Θεού που δεν έμεινε στην αγάπη Του και έχασε τη Χάρη Του. Ακούγεται τότε μέσα στον παράδεισο για πρώτη φορά ο λόγος του Διαβόλου, ο καταστρεπτικός και παγερός. Ο λόγος που διαβάλλει το Θεό, δηλαδή που συκοφαντεί το Θεό.

Είπε στους πρωτόπλαστους τα αντίθετα από αυτά που τους είπε ο Θεός. Η εντολή του Θεού έλεγε να μην φάνε από το δένδρο της γνώσεως του καλού και του κακού για να μην πεθάνουν. Ο σατανικός λόγος έλεγε να φάνε για να γίνουν σαν θεοί. Ενώ στην πραγματικότητα θα γίνονταν θεοί κατά χάριν, αν δεν έτρωγαν, υπακούοντας στον Δημιουργό τους.

Δυστυχώς οι προπάτορές μας άκουσαν τον διαβολικό λόγο με αποτέλεσμα να πεθάνουν πνευματικά. Γιατί ψυχή χωρίς Θεό είναι νεκρή, είναι δυστυχισμένη. Η ανθρωπότητα για αιώνες πεινούσε για το λόγο του Θεού, που τρέφει και ζωογονεί. Σκοτάδι και παγωνιά στις ψυχές. Ώσπου το δεύτερο Πρόσωπο της Αγίας Τριάδος, ο Υιός και Λόγος του Θεού ενηνθρώπησε, έγινε άνθρωπος και για τρία χρόνια μιλούσε με τους ανθρώπους, όπως εκείνα τα πρώτα χρόνια στον παράδεισο. Ο Θεός ο ίδιος μιλούσε και έσπερνε στις καρδιές των ανθρώπων τον λόγο Του.

Κυριακή του Σπορέως, η σημερινή. Το ιερό ευαγγέλιο, θύμισε στους πιο παλιούς από μας, γεωργικές σκηνές. Ο σποριάς, ο γεωργός, να ρίχνει στο χωράφι το σπόρο. Να εναποθέτει τις ελπίδες της ζωής του και να περιμένει με υπομονή. Για να μπορέσει να συντηρηθεί και να συντηρήσει την οικογένειά του.

Η παραβολή του σημερινού ευαγγελίου λέγει ότι μέρος του σπόρου έπεσε σε πατημένο χώμα. Όχι μόνο δεν βλάστησε αλλά τα πουλιά το κατέφαγαν. Άλλο μέρος του σπόρου έπεσε σε πετρώδες έδαφος. Βλάστησε αλλά γρήγορα ξεράθηκε. Άλλος σπόρος έπεσε στα αγκάθια. Ρίζωσε αλλά μεγάλωσαν και τα αγκάθια και κατέπνιξαν το σιτάρι. Στο τέλος ένα τέταρτο μέρος του σπόρου, έπεσε σε χώμα εύφορο και απέδωσε πάρα πολύ καρπό.

Ο ίδιος ο Χριστός εξηγεί την παραβολή Του αυτή. Σποριάς είναι ο Θεός και σπόρος ο λόγος του Θεού. Χώμα είναι οι καρδιές των ανθρώπων. Ο σπόρος που έπεσε σε σκληρό έδαφος, είναι ο λόγος που δεν βλαστάνει στις καρδιές γιατί είναι σκληρές από εγωισμό. Είναι οι άνθρωποι που δεν ακούνε τον λόγο. Και αν τον ακούνε, δεν τον παίρνουν στα σοβαρά. Και έρχεται ο διάβολος και τον παίρνει από τις καρδιές τους.

Ο σπόρος που πέφτει στο πετρώδες έδαφος είναι ο λόγος του Θεού που ακούνε οι επιπόλαιοι άνθρωποι. Ενθουσιάζονται εύκολα αλλά γρήγορα, με τον πρώτο πειρασμό, τα εγκαταλείπουν όλα. Το τρίτο μέρος των ανθρώπων είναι αυτοί που δέχονται τον λόγον του Θεού, τον πιστεύουν και τον καλλιεργούν. Αλλά από αμέλεια, επιτρέπουν μέσα στην καρδιά τους να αυξάνουν και τα ζιζάνια των παθών και το κοσμικό πνεύμα, που δεν αφήνουν τον θεϊκό λόγο να αποδώσει καρπούς πνευματικούς.

Το τέταρτο και ευλογημένο μέρος των ακροατών του θείου λόγου είναι εκείνοι που δέχονται καλοπροαίρετα τον λόγο και φροντίζουν να τον καλλιεργούν στην καρδιά τους με πολλή υπομονή, ώστε ο λόγος να βλαστήσει, να αυξηθεί και να αποδώσει πολλούς καρπούς αρετών και αγιότητας. Είναι το πλήθος των γνήσιων οπαδών του Χριστού, είναι οι άγιοι της Εκκλησίας μας.

Αδελφοί μου. Σήμερα η Εκκλησία επίσημα ξεκινά το κατηχητικό έργο της, μετά την καλοκαιρινή διακοπή. Ο μεγάλος Σποριάς που για τρία χρόνια έσπερνε στις καρδιές των ανθρώπων τον σπόρο του λόγου Του, συνεχίζει και σήμερα το έργο Του. Διά της Εκκλησίας. Για είκοσι αιώνες τώρα ο Χριστός σπέρνει με όλα τα μέσα τον λόγο Του, που ζεσταίνει, που τρέφει πνευματικά τις ψυχές. Σε κάθε ενορία γίνονται κατηχητικές συνάξεις για μικρά παιδιά, εφήβους, νέους αλλά και ανθρώπους κάθε ηλικίας.

Εκείνο που έχουμε να κάνουμε είναι να κλείσουμε τα αυτιά μας και τα μάτια μας στον διαβολικό λόγο, που σήμερα είναι καταιγιστικός. Ο Διάβολος συνεχίζει να αντιστρέφει την αλήθεια του Θεού. Έχει συνεργάτες, που ακούραστα διαδίδουν αυτό που είπε στους πρωτόπλαστους. Ότι δηλαδή μακριά από το Θεό και τις εντολές του υπάρχει η χαρά και η ευτυχία. Ο λόγος του κακού φαίνεται ότι επικρατεί. Είναι εκκωφαντικός και εκτυφλωτικός. Παρουσιάζεται ελκυστικός και πειστικός.

Εμείς που είμαστε συνειδητά μέλη της Εκκλησίας, κλείνουμε τα κανάλια αυτού του καταστρεπτικού λόγου. Δεν τον διαβάζουμε, δεν τον ακούμε, δεν τον βλέπουμε. Δεν τον διαδίδουμε, δεν τον επαναλαμβάνουμε. Μπορούμε να κάνουμε πολλά για να αποκόψουμε τα κανάλια του θανατηφόρου και παγερού σατανικού λόγου και να ανοίξουμε τα κανάλια του θεϊκού λόγου. Να τρέξουμε όπου υπάρχει λόγος Θεού. Να τον ακούμε αλλά και να τον εφαρμόζουμε στην καθημερινότητά μας.

Ο λόγος του Θεού φαίνεται ότι χάνει έδαφος. Μόλις ακούγεται. Οι περισσότεροι τον αγνοούν. Άλλοι τον διαστρέφουν, άλλοι τον συκοφαντούν και τον ειρωνεύονται. Υπάρχουν όμως και οι λίγοι που τον δέχονται, τον καλλιεργούν με υπομονή και τον διαδίδουν με ζήλο. Ας μιμηθούμε τους λίγους αυτούς. Να ανοίξουμε τα αυτιά μας και τα μάτια μας στον λόγο του Θεού. Είτε αυτός είναι προφορικός, είτε έντυπος, είτε ηλεκτρονικός. Είναι η καλύτερη προσφορά που έχουμε να κάνουμε στον εαυτό μας, στα παιδιά μας και σε όλους τους ανθρώπους που αγαπάμε και είναι γύρω μας.

Όλοι μας εκτός από το να ακούμε και να διαβάζουμε τον θείο λόγο, μπορούμε και να τον σπέρνουμε συνάμα. Μπορούμε να γίνουμε συνεργάτες του μεγάλου Σποριά, του Κυρίου μας. Όταν και όπου πρέπει μπορούμε να λέμε λόγον Θεού. Με πολύ λίγα λόγια. Με πολλή όμως διάκριση, με πολλή ταπείνωση, πολλή αγάπη για τον συνομιλητή μας και με θερμή προσευχή. Μπορούμε με μια σωστή λέξη να σπείρουμε στις καρδιές των αδελφών μας τον ζωογόνο λόγο του Θεού.

Το σημερινό ευαγγέλιο είναι προσκλητήριο αγώνα. Με το βάπτισμά μας δώσαμε υποσχέσεις ότι θα αποταχθούμε το Σατανά και θα συνταχθούμε με το Χριστό. Σύνθημά μας να κρατήσουμε μακριά από τις καρδιές μας την πλημμυρίδα του λόγου του σατανά και να αφήσουμε τον θεϊκό λόγο να μπει άφθονος μέσα μας. Μελέτη και ακρόαση του λόγου της Εκκλησίας. Ακτινοβολία αυτού του λόγου στο περιβάλλον μας.

Εύχομαι ο λόγος του Θεού να αποδώσει εκατονταπλασίονα στις δικές μας καρδιές και σε κάθε καρδιά. Αμήν!

Χρυσόστομος Παπαδόπουλος

Θεολόγος