Μέσα στο Άγιο Δωδεκαήμερο ζούμε για μία ακόμη φορά αυτό το μυστήριο της Θείας Οικονομίας. Γινόμαστε κοινωνοί του μυστηρίου της Σαρκώσεως, της παρουσίας δηλαδή του Δευτέρου Προσώπου της Αγίας Τριάδος, του Λόγου του Θεού ανάμεσά μας. Ξαναπερνά μέσα από τα μάτια μας όλη αυτή η Ιερή Ιστορία που ξεκινά από τη Βηθλεέμ όπου ο Χριστός μας γεννάται νήπιο στη φάτνη, δέχεται τους αγγέλους για να τον υμνήσουν τους ποιμένες και τους μάγους για να τον προσκυνήσουν την κτίση ολόκληρη για να τον υποδεχθεί και φτάνει όπως θα δούμε σε λίγες μέρες στις όχθες του Ιορδάνη για να βαπτιστεί από τον Πρόδρομο Ιωάννη αλλά και για να ακουστεί για πρώτη φορά η Πατρική Φωνή που θα μαρτυρήσει για τον Υιό του.

Η σημερινή Ευαγγελική περικοπή αποτελεί την αρχή του αγίου Ευαγγελίου τού Ιερού Ευαγγελιστή Μάρκου και μας κάνει λόγο για την μέγιστη προσωπικότητα και το έργο του Αγίου Ιωάννη του Βαπτιστού, καθώς και για το κήρυγμα του και μεταξύ των άλλων, μας λέει: « Ἐγένετο Ἰωάννης βαπτίζων ἐν τῇ ἐρήμῳ καί κηρύσσων βάπτισμα μετανοίας εἰς ἄφεσιν ἀμαρτιῶν». Δηλαδή: «Έγινε ο Ιωάννης αρχή την εποχή εκείνη, βαπτίζοντας στην έρημο και κηρύττοντας βάπτισμα σε πιστοποίηση της μετανοίας, για να λάβουν οι βαπτιζόμενοι την άφεση των αμαρτιών, όταν θα ερχόταν ο Μεσσίας και θα Τον δεχόταν». Και έλεγε: «Εγώ σας βαπτίζω τώρα με νερό. Ο Λυτρωτής όμως του κόσμου θεάνθρωπος Ιησούς θα σας βαπτίσει με το Άγιο Πνεύμα». Το βάπτισμα στο νερό ήταν προοίμιο του βαπτίσματος εν Αγίω Πνεύματι, το οποίο μάς προσφέρει ο ίδιος ο Χριστός. Γι αυτό και ο καθένας που γίνεται χριστιανός, μικρός ή μεγάλος, βυθίζεται τρεις φορές στο νερό της κολυμβήθρας, που συμβολίζει την τριήμερο ταφή του Κυρίου μας και την Ανάστασή του, νεκρώνοντας τον παλαιό άνθρωπο και τις επιθυμίες αυτού και αναγεννώμενος εις το όνομα του Πατρός και του Υιού και του Αγίου Πνεύματος.

«Ετοιμάσατε την οδό Κυρίου ευθείας ποιείτε τας τρίβους αυτού». Ετοιμάστε τον δρόμο του Κυρίου, ισιώστε κάθε στροφή του. Ο Προφητικός αυτός λόγος μας υποδεικνύει ότι αυτή η πορεία, αυτός ο δρόμος, με τον τόσο ωραίο προορισμό, στην αγκάλη της Βασιλείας των Ουρανών, χρειάζεται εμάς συνεργούς για να μείνει ανοικτός.

Ακούσαμε, ότι τα πλήθη του λαού πήγαιναν στον Βαπτιστή Ιωάννη, βαπτιζόταν από αυτόν και παράλληλα, «ἐξομολογοῦντο τάς ἀμαρτίας αὐτῶν». Και αυτό είναι κάτι πολύ σημαντικό για μας. Γιατί μάς οδηγεί και πρέπει να μάς οδηγεί στην εξής σκέψη: Εμείς δόξα τω Θεώ, είμαστε βαπτισμένοι. Τι μάς απομένει; Μάς απομένει το να προσπαθούμε να ρυθμίζουμε την θέση μας ενώπιον Του Θεού. Πως; Με την πνευματική μας προσοχή και επαγρύπνηση. Με την Ιερή Εξομολόγηση και την συνεχόμενη μετάνοιά μας, με την συνειδητή μας ένωση με τον Χριστό. Έτσι, δεν θα χάνουμε την θεία Χάρη, που λάβαμε με το Άγιο Βάπτισμά μας.

Να καθαρίσουμε τις ψυχές μας από τον ρύπο της αμαρτίας. Να λυτρώσουμε τις συνειδήσεις μας από τα δεσμά της κακίας. Να γκρεμίσουμε το κράτος του εγωισμού και της φαυλοκρατίας. Και να κόψουμε κάθε δεσμό που έχουμε με το κακό. Αν επιθυμούμε πραγματικά τη λύτρωση και τη χαρά, δεν έχουμε παρά να ξεκαθαρίσουμε τη θέση μας. Και αφού αναγνωρίζουμε ότι η παρουσία του Θεού στη ζωή μας, μας συμφέρει από κάθε τι άλλο, πρέπει να κόψουμε κάθε σχέση με την αμαρτία και να καλέσουμε τον Κύριό μας να έρθει και να στήσει το θρόνο του στο κέντρο των καρδιών μας. Για να έρθει, όμως, ο Χριστός να κατοικήσει στις καρδιές μας, πρέπει να καθαρίσουμε οπωσδήποτε το εσωτερικό μας. Να κοιτάξουμε τον εαυτό μας. Να δούμε το βούρκο, που σκεπάζει την ψυχή μας. Ας ξεριζώσουμε το κακό, που φωλιάζει μέσα μας και ας καλέσουμε τον Κύριο να έρθει να κατοικήσει στην καρδιά μας για πάντοτε. Δεν έχουμε λοιπόν παρά τώρα που είναι και η αρχή του νέου χρόνου, όλοι όσοι ποθούμε τη λύτρωση και τη σωτηρία, να προσέξουμε ιδιαίτερα το κήρυγμα αυτό του Τιμίου Προδρόμου. Έτσι θα γίνουμε πραγματικά παιδιά του Θεού, κληρονόμοι της Ουρανίου βασιλείας του και υμνητές της αιωνίας του δόξης. Αμήν.

Ιεροδιακόνου Ραφαήλ Μισιαούλη