Η σημερινή ευαγγελική περικοπή αναφέρεται στην Κυριακή των Βαΐων, όπου ο Κύριός μας εισήλθε στα Ιεροσόλυμα. Αυτήν, λοιπόν, την θριαμβευτική είσοδο στα Ιεροσόλυμα περιγράφει ο ευαγγελιστής Ιωάννης και από σήμερα το βράδυ στην Εκκλησία μας, αρχίζουν οι κατανυκτικές Ακολουθίες της Μεγάλης Εβδομάδος.

Ο Ευαγγελιστής Ιωάννης αναφέρεται στη χρονική στιγμή που ο Ιησούς πήγε έξι μέρες πριν το Πάσχα στη Βηθανία, εκεί όπου πέθανε ο φίλος του Λάζαρος και τον οποίον ανέστησε από τους νεκρούς. Εκεί λοιπόν, Του ετοίμασαν τιμητικό δείπνο οι αδελφές του Λαζάρου, η  Μάρθα και η  Μαρία. Η Μαρία πήρε μια φιάλη από πολύ ακριβό μύρο και άλειψε τα πόδια του Ιησού. Ο Ιούδας ο Ισκαριώτης, που ήταν τότε ένας από τους μαθητές του Ιησού, και μάλιστα ήταν αυτός που σκόπευε να Τον προδώσει,  είπε ότι αυτό το μύρο θα μπορούσε να πουληθεί τριακόσια αργυρά νομίσματα, όπου τα χρήματα αυτά θα μπορούσαν να δοθούν στους φτωχούς. Στην πραγματικότητά όμως, δεν το είπε από αγάπη προς τους φτωχούς, αλλά γιατί ως διαχειριστής του κοινού ταμείου, έκλεβε χρήματα που έβαζαν μέσα σε αυτό. Τότε ο Ιησούς του είπε να την αφήσει να συνεχίσει, διότι αυτό που κάνει είναι για την μέρα του ενταφιασμού Του, και ότι οι φτωχοί θα υπάρχουν πάντοτε κοντά τους, όμως όχι ο ίδιος ο Ιησούς Χριστός. Εκείνες τις μέρες, όλοι όσοι ήταν αυτόπτες και αυτήκοοι μάρτυρες της ανάστασης του Λαζάρου από τους νεκρούς, άρχισαν να διηγούνται όσα είχαν δει.  Πολλοί Ιουδαίοι, λοιπόν, που έμαθαν ότι βρισκόταν εκεί ο Ιησούς, ήρθαν να δουν και Αυτόν αλλά και τον αναστημένο Λάζαρο. Αυτό όμως προκάλεσε τον φθόνο των αρχιερέων, οι οποίοι αποφάσισαν να σκοτώσουν και τον Λάζαρο, διότι πολλοί Ιουδαίοι έφευγαν από αυτούς και πίστευαν στον Ιησού.

Την επόμενη μέρα, πολύς κόσμος που ξεκίνησε να πάει για την εορτή του Πάσχα, όταν άκουσε ότι έρχεται ο Ιησούς στα Ιεροσόλυμα, βγήκε στο δρόμο κρατώντας κλαδιά φοινικιάς και υποδέχτηκε, φωνάζοντας θριαμβευτικά, στον Ιησού «Ὡσαννά, εὐλογημένος ὁ ἐρχόμενος ἐν ὀνόματι Κυρίου, ὁ βασιλεῦς του Ἰσραήλ», δηλαδή «Σώσε μας βασιλιά του Ισραήλ». Βλέπουμε λοιπόν, ότι όλοι αναγνώριζαν εκείνη τη στιγμή τον Ιησού ως τον Μεσσία που περίμεναν για να τους σώσει και να τους λυτρώσει.  Στην πραγματικότητα οι Ιουδαίοι, έβλεπαν στο πρόσωπο του Ιησού, έναν κοσμικό βασιλιά, απόγονο του Δαβίδ, που θα τους ελευθέρωνε από την κυριαρχία των Ρωμαίων, κι έτσι θα απελευθερωνόταν η Ιερουσαλήμ κι ολόκληρη η Ιουδαία. Δεν μπορούσαν να καταλάβουν ότι ο Ιησούς ήταν ένας πνευματικός βασιλιάς που θα τους έφερνε την ειρήνη στη ψυχή τους και θα τους απελευθέρωνε από τα δεσμά της αμαρτίας. Ο Ιησούς δεν εισήλθε στην Ιερουσαλήμ καθισμένος σε άλογο, όπως θα έπραττε ένας κοσμικός βασιλιάς, αλλά πάνω σε ένα πουλάρι που ο ίδιος είπε στους μαθητές του να του φέρουν, κι έτσι εκπληρώθηκε και η προφητεία του προφήτη Ζαχαρία, όπου ο δίκαιος βασιλιάς θα έρθει καθισμένος πάνω σε ένα πουλάρι. Ο Ιησούς εισήλθε ταπεινά και όχι  ζητώντας την κοσμική δόξα.

Όλα αυτά τα γεγονότα δεν τα είχαν καταλάβει αρχικά οι μαθητές Του, όμως όταν ο Ιησούς αναλήφθηκε στους ουρανούς, τότε θυμήθηκαν όλα όσα τους έλεγε και τότε μόνο κατάλαβαν πως εκπληρώθηκαν όσα έγραφαν γι΄ Αυτόν οι Γραφές. Μας καλεί λοιπόν η Εκκλησία μας, αυτές τις μέρες που διανύουμε, να τις ζήσουμε με προσευχή και αγάπη προς τον συνάνθρωπό μας, χωρίς να προσδοκούμε την επίγεια βασιλεία, αλλά την πνευματική βασιλεία του Χριστού.

Πρωτ. Νικόλαος Δούμας