Όταν ο Κύριος Ιησούς άπλωσε τα χέρια του πάνω στον Σταυρό, η γη σείσθηκε, ο ήλιος σκοτίσθηκε και η Παναγία έκλαυσε… Μετά την αποκαθήλωση, τοποθετήθηκε ο Ιησούς σε ένα «καινόν μνημείον», «ο κενώσας τα μνημεία των νεκρών». Ο Ιωσηφ κύλισε μια μεγάλη πέτρα, ένα λίθο στην είσοδο του μνημείου, προς φύλαξη του νεκρού από τα ζώα. Οι δε αρχιερείς σφράγισαν τον τάφο και τοποθέτησαν φρουρά από Ρωμαίους στρατιώτες, προς φύλαξη Αυτού από τους ανθρώπους.

Οι αγαπημένοι του Ιησού, που πάντα νιώθουν μια φλόγα να κατακαίει την καρδιά τους δεν περιμένουν. Είναι μια ομάδα από τον κόσμο των γυναικών, που έμειναν στην Ιστορία της εκκλησίας με το όνομα «Μυροφόρες». Λέγονται Μυροφόρες, γιατί φορτώθηκαν μύρα «ίνα ελθούσαι αλείψωσι τον Ιησούν»(Μάρκ.16,1). Να αλείψουν με μύρα εκείνον που κατά την Παλαιά Διαθήκη είναι το «ακένωτον μύρον».

Οι μυροφόρες γυναίκες ξεκίνησαν και βαδίζουν προς τον τάφο κινούμενες από την δύναμη της αγάπης. Τον αγαπούν αληθινά, γιατί Εκείνος πρώτος «εις τέλος» μας αγάπησε. Τον αγαπούν αληθινά και όποιος αγαπά αληθινά τα δίνει όλα σε εκείνους που αγαπά.

Η πορεία προς τον τάφο του Θεανθρώπου είναι επικίνδυνη. Συγχρόνως τις βασανίζει ένα πρόβλημα και θέτουν το ερώτημα: «Τις αποκυλίσει ημίν τον λίθον εκ της θύρας του μνημείου;» (Μάρκ.16,3). Όταν έφτασαν όμως, με έκπληξη βλέπουν ότι ο λίθος ήταν αποκεκυλισμένος. «Ο λίθος ουκ εφύλαξε την πέτρα της ζωής».

Στο ερώτημα και στο πρόβλημα των μυροφόρων   «Τις αποκυλίσει ημίν τον λίθον εκ της θύρας του μνημείου», την απάντηση και την λύση την έδωσε ο Θεός.

Αυτό θα μείνει για πάντα ένα δίδαγμα και ένα μάθημα για τους πιστούς όλων των αιώνων. Στις δύσκολες στιγμές τη λύση την δίνει πάντοτε ο Θεός.

Το αγωνιώδες ερώτημα των μυροφόρων επαναλαμβάνεται στα χείλη των πιστών: 

α) Ποιος θα αποκυλίσει από πάνω μας την βαριά πέτρα, τον βράχο των παθών, που πλακώνει τα στήθη μας;

β) Ποιος θα πάρει από τον άρρωστό μας την βαριά αρρώστια;

γ) Ποιος θα συγκρατήσει το όχημα της σύγχρονης κοινωνίας που τρέχει ολοταχώς στον γκρεμό;

δ) ποιος θα λύσει τόσα προβλήματα, ατομικά, οικογενειακά, οικονομικά, ηθικά, εθνικά, εκκλησιαστικά, παγκόσμια;

Τα προβλήματα φαίνονται άλυτα στη δική μας λογική και στη δική μας αδυναμία, όμως πέρα από την δική μας αδυναμία υπάρχει η παντοδυναμία του Θεού. Πέρα από την δική μας λογική είναι η πίστη. Φτάνει να ζούμε την ζωή του Χριστού «εν τη θνητή σαρκί ημών»(Β Κορ.4,11), κατά τον Απ. Παύλο.

Πρέπει να διαπιστώσουμε μαζί με τον ιερό Αυγουστίνο ότι : «Οι επιθυμίες είναι μέσα μας, αλλά εκείνος που μπορεί να τις ικανοποιήσει είναι έξω μας». Μόνο ο Θεός μπορεί να απαντήσει σε όλα τα ερωτήματα του ανθρώπου και να λύσει όλα τα προβλήματά του. Διότι, όπως διαβάζουμε στην Αγ. Γραφή: «Τα αδύνατα παρά ανθρώποις , δυνατά παρα τω Θεώ»(Λουκ. 18,27).

Να πάρουμε επιτέλους την απόφαση: στο Θεό να καταφεύγουμε πάντα και μόνο σε Αυτόν να εναποθέτουμε τα προβλήματά μας. Είθε ο Θεός που έδωσε λύση στο πρόβλημα των Μυροφόρων, να δώσει τις λύσεις στα προβλήματα όλων μας. ΑΜΗΝ.

Πρωτ. Ανδρέας Τουλούμης