Την μετάσταση του Ιωάννου του Θεολόγου εορτάζει αγαπητοί αναγνώστες σήμερα η Εκκλησία μας η οποία διά της παραπάνω ευαγγελικής περικοπής στο πρόσωπό του αναφέρεται.

 Ο άγιος Ιωάννης ο Θεολόγος ήταν υιός του Ζεβεδαίου και της Σαλώμης, θυγατρός του μνήστορος της Θεοτόκου Ιωσήφ. Ο Ιωάννης μαζί με τον μεγαλύτερο αδελφό του Ιάκωβο ,  βοηθούσαν τον πατέρα τους στο ψάρεμα, ήσαν δε συνέταιροι με τον Πέτρο  και Ανδρέα . Γαλουχημένοι και οι τέσσερις με την προσδοκία της ελεύσεως του Μεσσίου, στην αρχή μαζί με άλλους ζηλωτές συμπατριώτες τους μεταξύ αυτών και ο Φίλιππος και ο Ναθαναήλ, έγιναν μαθητές του Ιωάννου του βαπτιστού, ο οποίος κήρυττε βάπτισμα μετανοίας στην έρημο της Ιουδαίας παρά τον Ιορδάνη. Λίγο αργότερα, ενώ ο Ιωάννης και ο Ιάκωβος επιδιόρθωναν τα δίκτυα τους μέσα στο πλοιάριο μαζί με τον πατέρα τους, ο Κύριος αμέσως μετά την κλήση του Πέτρου και του Ανδρέα, κάλεσε οριστικά και αυτούς να γίνουν αλιείς ανθρώπων.

Από την ώρα εκείνη ο Ιωάννης δεν αποχωρίστηκε από τον Κύριο καθ’ όλη τη διάρκεια της επί γης ζωής του.  Ο Ιωάννης μαζί με τον αδελφό του Ιάκωβο και τον Πέτρο αποτέλεσαν τον στενότερο κύκλο των μαθητών, τους οποίους παρέλαβε ο κύριος στην ανάσταση της θυγατρός του Ιαείρου, στην μεταμόρφωση και στην αγωνιώδη προσευχή στα ενδότερα του κήπου της Γεθσημανή.

Κατά το Μυστικό Δείπνο ανέπεσε στο στήθος του Ιησού και τον ρώτησε «Κύριε, τις εστίν ο παραδιδούς σε;» (Ιω. 21,20) Όταν ο κύριος συνελήφθη, αυτός μόνο μόνον από τους δώδεκα μαθητές τον ακολούθησε άτρομος και εισήλθε στην αυλή του αρχιερέως. (Ιω. 18,15) και μόνον αυτός παρέμεινε με την Θεοτόκο κάτω από τον σταυρό. Γι’ αυτό και ο κύριος είπε στη μητέρα του δείχνοντας με το βλέμμα τον Ιωάννη. «Γύναι, ίδε ο υιός σου», στον δε Ιωάννη «Ιδού η μήτηρ σου». Και από την ώρα εκείνη ο παρθένος μαθητής παρέλαβε την παρθένο Μητέρα στον οίκο του. (Ιω. 19, 26-27).

Όταν οι μυροφόρες, «όρθρου βαθέως τη μια των Σαββάτων», ανήγγειλαν στους μαθητές την ανάσταση, ο Ιωάννης πρόλαβε τον Πέτρο τρέχοντας προς το μνημείο και πρώτος αυτός «παρακύψας» είδε τους νεκρικούς επιδέσμους κατά γης.

Το απόγευμα της ίδιας ημέρας είδε και αυτός στο υπερώο τον αναστάντα Κύριο και έλαβε όπως και άλλοι μαθητές, την εντολή να κηρύξει το Ευαγγέλιο σε όλο τον κόσμο. Ήταν παρών στην ανάληψη του Κυρίου και μαζί με τους λοιπούς αποστόλους δέχθηκε και αυτός κατά την ημέρα της Πεντηκοστής την επιφοίτηση του Αγίου Πνεύματος «εν είδει πυρίνων γλωσσών» (Πραξ. Κεφ. 1-2).

Στην αποστολική Εκκλησία ο Ιωάννης κατείχε εξαιρετική θέση. Με τον αδελφόθεο Ιάκωβο και τον Πέτρο, εθεωρούντο στύλοι της. Μαζί με τον Πέτρο κήρυτταν στα πλήθη.

Όταν επρόκειτο να χωρισθούν οι απόστολοι, για να κηρύξουν το Ευαγγέλιο στην οικουμένη, έβαλαν κλήρους με σκοπό να γνωρίσουν σε ποιο μέρος έπρεπε να πορευθεί έκαστος. Στον Ιωάννη έλαχε ο κλήρος της Μ. Ασίας. Έφτασε στην Έφεσο μαζί με τον μαθητή του Πρόχορο και άρχισε το αποστολικό του έργο μέσα σε πολλές δυσκολίες. Έκαμε πολλά θαύματα με αποτέλεσμα πολλοί ειδωλολάτρες να πιστέψουν και να γίνουν χριστιανοί.

Πολλοί Εφέσιοι βλέποντας τα θαύματα του αγίου και την μεταστροφή πολλών συμπολιτών τους στον χριστιανισμό επέτυχαν να εξορισθεί ο Ιωάννης με τον μαθητή του στην Πάτμο. Κατά τον πλου ο άγιος θεράπευσε έναν αξιωματικό της στρατιωτικής φρουράς η οποία τον συνόδευε και πριν φθάσουν στο νησί, όλο το πλήρωμα του πλοίου πίστεψε στον Θεό και βαπτίστηκε.

Στην Πάτμο ο Ευαγγελιστής της αγάπης φιλοξενήθηκε από τον άρχοντα Μύρωνα. Εκεί θεράπευσε τον δαιμονισμένο υιό του Μύρωνος Απολλωλίδη και κέρδισε στον Χριστό όλη την οικογένεια και τον Ρωμαίο διοικητή του νησιού. Στον οίκο του Μύρωνος επί τρία χρόνια κατηχούσε, βάπτιζε και θεράπευε όλους τους προσερχομένους ένεκα της φήμης των θαυμάτων του.

Με θαυμαστό τρόπο του αποκαλύφθηκαν του αποκαλύφθηκαν σε μεγαλοπρεπείς οράσεις όσα θα συμβούν στους εσχάτους καιρούς: η εξάπλωσις της αμαρτίας, η έλευσις του Αντιχρίστου, ο οποίος τελικά θα ριφθεί για πάντα στην κόλαση μαζί με τον διάβολο και τους αγγέλους του και η συντέλεια του κόσμου με τον θρίαμβο του Υιού του ανθρώπου με την  τελική κρίση.

Ο ηγαπημένος μαθητής πέρασε την υπόλοιπη ζωή του στην Έφεσο ήσυχα οδηγώντας πολλούς ειδωλολάτρες στην πίστη. Λέγεται ότι στα πενήντα έξι του χρόνια αναχώρησε από τα Ιεροσόλυμα, εννιά χρόνια κήρυξε στην Έφεσο, δεκαπέντε χρόνια στην Πάτμο και είκοσι έξι και πάλι στην Έφεσο. Εκοιμήθη σε ηλικία εκατόν πέντε ετών και επτά μηνών.

Οι χριστιανοί της Εφέσου έσπευσαν στον τάφο για να δώσουν τον τελευταίο ασπασμό, όταν όμως έσκαψαν δεν βρήκαν το τίμιο λείψανο.  Ο απόστολος Ιωάννης μετέστη στους ουρανούς πραγματοποιώντας την αινιγματική απάντηση του Σωτήρος προς τον Πέτρο  «Εάν αυτόν θέλω μένειν έως έρχομαι, τι προς σε» (Ιω. 21,22).

Ο Κύριος επεφύλασσε κάποιον ειδικό τρόπο, χωρίζοντάς τον από τους άλλους αποστόλους, έως την Δευτέρα Παρουσία.