Το ευαγγέλιο σήμερα μας λέει, ότι ο Κύριός μας μετά τη βάπτισή Του, έφυγε από την περιοχή της Ιουδαίας και πήγε στη Γαλιλαία.  Εγκαταλείπει τη Ναζαρέτ και κατοικεί στην Καπερναούμ που βρισκόταν κοντά στη θάλασσα, στα σύνορα των φυλών Ζαβουλών και Νεφθαλείμ.  Ο ευαγγελιστής Ματθαίος βλέπει στην κίνηση αυτή του Κυρίου μας, την πραγματοποίηση της σχετικής προφητείας του προφήτη Ησαΐα.  Έλεγε η προφητεία: «H περιοχή της φυλής Ζαβουλών και η περιοχή της φυλής Νεφθαλείμ, που εκτείνεται πλησίον της θαλάσσης της Γεννησαρέτ και προς ανατολάς του Ιορδάνου, η Γαλιλαία η γεμάτη από ειδωλολάτρες, ο λαός που κάθεται στο σκοτάδι της θρησκευτικής αγνοίας και πλάνης, είδε πνευματικόν φως μέγα, τον Χριστόν, και εις αυτούς που κάθονται δούλοι ψυχικώς εις την χώραν, που την σκεπάζει καταθλιπτικόν το πυκνότατον σκοτάδι της αμαρτίας και του θανάτου, ανέτειλε και έλαμψε φως από τον ουρανόν».

Ο προφήτης Ησαΐας, βλέπει από τα βάθη των αιώνων, ότι ο Μεσσίας θα αφήσει την πόλη που μεγάλωσε, τη Ναζαρέτ και θα εγκατασταθεί στην Καπερναούμ, την οποία και θα καταστήσει κέντρο της δράσεώς Του.  Το ευαγγέλιο του Ευαγγελιστή Ματθαίου συχνά αναφέρεται σε προφητείες της Παλαιάς Διαθήκης που πραγματοποιούνται στην ζωή του Κυρίου μας Ιησού Χριστού.  Αφού αναφερθεί κάτι από την ζωή του Χριστού, αναγράφεται η χαρακτηριστική φράση ‘ίνα πληρωθεί το ρηθέν διά του προφήτου’ και αναφέρεται το όνομα του προφήτη.  Δηλαδή το αναφερθέν γεγονός της ζωής του Θεανθρώπου εκπλήρωσε αυτό που λέχθηκε από τον προφήτη.  Πραγματοποιήθηκε δηλαδή η προφητεία.  Στην συνέχεια αναγράφεται η προφητεία, όπως ακριβώς είναι γραμμένη στην Παλαιά Διαθήκη.

Είναι καταπληκτικές οι λεπτομέρειες από την ζωή του Χριστού που προαναγγέλθηκαν από τους προφήτες, αιώνες πριν από την πραγματοποίησή τους.  Ένας μάλιστα προφήτης, ο Ησαΐας, ονομάζεται ‘πέμπτος ευαγγελιστής’, επειδή οι προφητείες του για το Χριστό είναι τόσο ακριβείς και λεπτομερειακές, που διαβάζοντάς τις κάποιος νομίζει ότι ο προφήτης είδε με τα μάτια του αυτά που προφητεύει.

Θα αναφερθούμε σε δύο μόνο προφητείες, που σχετίζονται με την γιορτή των Χριστουγέννων.  Η πρώτη από αυτές τις προφητείες αναφέρεται στον θαυμαστό τρόπο της Γέννησης του Κυρίου μας.  Γράφει ο προφήτης Ησαΐας τον όγδοο αιώνα πριν από τον Χριστό: «Δια τούτο θα δώσει ο ίδιος ο Κύριος σε σας σημείον, θαύμα μέγα και καταπληκτικόν.  Ιδού, η παρθένος θα συλλάβει υπερφυσικώς και θα γεννήσει υιόν και το όνομα του υιού της αυτού θα είναι Εμμανουήλ, που σημαίνει ο Θεός μαζί μας».

Ο Ιωσήφ και η Μαρία, είχαν μνηστευθεί και πριν συνοικήσουν ως σύζυγοι, η Μαρία δέχθηκε τον Ευαγγελισμό της από τον αρχάγγελο Γαβριήλ.  Όταν έγινε εμφανής η εγκυμοσύνη της, ο Ιωσήφ αποφάσισε να την χωρίσει κρυφά για να μην την εκθέσει.  Τότε παρουσιάστηκε ένας άγγελος στο όνειρό του και του είπε: «Ιωσήφ, γιε του Δαβίδ, μη διστάσεις να πάρεις μαζί σου την Μαρία, τη γυναίκα σου, γιατί αυτό που γεννήθηκε μέσα της προέρχεται από το Πνεύμα το Άγιο».  Αυτά αναφέρει ο ευαγγελιστής Ματθαίος στην περικοπή που ακούσαμε την Κυριακή πριν από τα Χριστούγεννα.  Βλέπουμε την πραγματοποίηση της προφητείας του Ησαΐου, που για αιώνες αποτελούσε ένα άλυτο αίνιγμα.

Η δεύτερη από τις προφητείες στις οποίες θα αναφερθούμε σήμερα, σχετίζεται με τον τόπο της Γέννησης του Χριστού μας.  Γράφει ο προφήτης Μιχαίας, επίσης τον όγδοο αιώνα πριν από το Χριστό: «Και συ Βηθλεέμ, η άλλως λεγομένη και οίκος Εφραθά, μικρά είσαι μεταξύ των πόλεων του Ιούδα. Δεν έχεις ούτε χιλίους κατοίκους.  Αλλά από σε θα προέλθει εις δόξαν ιδικήν μου ένας άνδρας ο οποίος θα γίνει άρχων του ισραηλιτικού λαού.  Η αρχή και η ενέργεια αυτού ξεπερνά την αρχήν των ημερών της δημιουργίας.  Είναι ο Μεσσίας».

Η Βηθλεέμ ήταν μια πολύ μικρή πόλη, απείχε κάπου δέκα χιλιόμετρα από την Ιερουσαλήμ.  Η παρθένος Μαρία, η μητέρα Του Κυρίου και ο Ιωσήφ, ο αρραβωνιαστικός της, ζούσαν στη Ναζαρέτ, κάπου διακόσια χιλιόμετρα βόρεια της Βηθλεέμ.  Τον καιρό εκείνο, που δεν υπήρχαν τα σημερινά μεταφορικά μέσα, η απόσταση αυτή ήταν μεγάλο εμπόδιο για την πραγματοποίηση αυτής της προφητείας.

Συνέβη όμως κάτι, ακριβώς την πιο κατάλληλη ώρα.  Ο Καίσαρας Αύγουστος, ο άρχοντας της Ρωμαϊκής αυτοκρατορίας αποφάσισε ότι κάθε υπήκοος της βασιλείας του θα έπρεπε να γυρίσει στον τόπο της καταγωγής του και να απογραφεί.  Ο Ιωσήφ καταγόταν από τη Βηθλεέμ, γνωστή επίσης και ως Πόλη του Δαβίδ.  Ακριβώς τον καιρό του διατάγματος επρόκειτο να γεννήσει η Μαρία το Γιο της.  Η Μαρία και ο Ιωσήφ ξεκίνησαν για το πολυήμερο ταξίδι τους προς τη Βηθλεέμ.  Μόλις έφτασαν εκεί, ο Ιησούς γεννήθηκε, εκπληρώνοντας κατά τρόπο θαυμαστό την προφητεία.

Αδελφοί μου!  Θα έφταναν μόνο οι προφητείες για να αποδείξουν στους καλοπροαίρετους την θεότητα του Χριστού.  Προφητείες υπάρχουν όχι μόνο στην Παλαιά Διαθήκη αλλά και στην Καινή Διαθήκη.  Αλλά και πλήθος αγίων της Ορθοδοξίας μας είπαν προφητείες.  Αυτό συμβαίνει γιατί το Άγιον Πνεύμα, ο Θεός, δεν δεσμεύεται από το χρόνο.  Για το Θεό δεν υπάρχει χρόνος.  Ούτε παρελθόν, ούτε μέλλον.  Ο χρόνος αφορά εμάς που είμαστε κτιστοί, δηλαδή δημιουργημένοι και άρα υποταγμένοι στο χρόνο και το χώρο.

Οι άγιοι φωτιζόμενοι από το Άγιον Πνεύμα ‘βλέπουν’ ως παρόντα γεγονότα του παρελθόντος αλλά και του μέλλοντος.  Οι προφητείες τους σκοπό έχουν να μας οδηγήσουν στην μετάνοια και όχι να ικανοποιήσουν την περιέργειά μας.  Ο χριστιανός δεν αναζητά με νοσηρό τρόπο προφητείες, ούτε προσπαθεί να τις ερμηνεύσει και να τις τοποθετήσει χρονικά.  Υπάρχει ο κίνδυνος της πλάνης ή ακόμα και να δεχθεί ως προφητείες τα λεγόμενα πλανεμένων ή απατεώνων.  Ο χριστιανός δεν αγωνιά για το μέλλον αλλά εμπιστεύεται τη ζωή του στην πρόνοια του Θεού.

Όταν μετά την Ανάστασή Του ρώτησαν οι μαθητές Του τον Κύριο αν στον καιρόν εκείνο θα αποκαθιστούσε πάλιν την ένδοξον βασιλείαν του Ισραήλ απάντησε: «Δεν είναι δικό σας έργον και δικαίωμα να γνωρίσετε τα χρόνια ή τους ωρισμένους καιρούς, τους οποίους ο Πατήρ κράτησε στην δική του εξουσία και παγγνωσία».  Με άλλα λόγια δεν είναι ωφέλιμο στην ψυχή μας να ασχολούμαστε με τις προφητείες, αλλά με την καλλιέργεια των αρετών και την λατρεία του Αγίου Τριαδικού Θεού μας.  Οι προφητείες ερμηνεύονται αφού πραγματοποιηθούν και από αγίους φωτισμένους από το Άγιον Πνεύμα.  Πάντα με σκοπό την ενίσχυση της πίστης και την οικοδομή του σώματος της Εκκλησίας.  Αμήν!

Χρυσόστομος Παπαδόπουλος, Θεολόγος