Τέκνα εν Κυρίω αγαπητά, Χριστός Ανέστη!

Πέµπτη Κυριακή από του Πάσχα και η Εκκλησία µας παρουσιάζει το
διάλογο που είχε ο Χριστός µε τη Σαµαρείτιδα. Μαζί µε τους µαθητές Του ο
Χριστός βαδίζει από τα Ιεροσόλυµα στην Γαλιλαία διασχίζοντας την Σαµάρεια.
Κουρασµένος από την ζέστη «κεκοπιακὼς ἐκ τῆς ὁδοιπορίας» έφθασε στο πηγάδι
του Ιακώβ το µεσηµέρι και κάθισε να ξεκουραστεί. Οι µαθητές πήγαν να βρουν
να πάρουν τρόφιµα. Ξαφνικά εµφανίζεται µια γυναίκα, η οποία πήγε να πάρει
νερό. Εκµεταλλεύεται την ευκαιρία ο Χριστός και ανοίγει συζήτηση µαζί της. Ο
Ιησούς της ζητά νερό να πιει να ξεδιψάσει. Η ανθρώπινη φύση ενώθηκε µε τη
θεία στο πρόσωπο και στην υπόσταση του Θεού Λόγου, γι’ αυτό η ανθρώπινη
φύση ακολουθούσε τη θεία φύση. Και είχε όλα τα φυσικά ιδιώµατα, τα λεγόµενα
αδιάβλητα πάθη, οπότε και διψούσε και πεινούσε.
Η Σαµαρείτιδα, λοιπόν, του απαντά «πῶς σὺ Ἰουδαῖος ὢν παρ᾿ ἐµοῦ πιεῖν
αἰτεῖς, οὔσης γυναικὸς Σαµαρείτιδος; οὐ γὰρ συγχρῶνται Ἰουδαῖοι Σαµαρείταις»
(Ιωάννου 4, 9). Πώς, εσύ Ιουδαίος, µου ζητάς νερό, από µια γυναίκα Σαµαρείτιδα.
Οι Ιουδαίοι δεν επιθυµούσαν την συναναστροφή µε τους Ιουδαίους.
Τότε ο Ιησούς, απαλλαγµένος από τέτοιου είδους προκαταλήψεις,
καταδέχεται και µιλά στην Σαµαρείτιδα. Δεν είναι προσωπολήπτης. Δεν εξετάζει
καταγωγή, φυλή, φύλο, κοινωνική κατάσταση, αλλά αποκαλύπτεται σε αυτούς
που είναι δεκτικοί της χάριτός Του, σε αυτούς που είναι έτοιµοι να τον δεχθούν
στην καρδιά τους. Ανοίγει συζήτηση µαζί της, γιατί έβλεπε στο βάθος της καρδιάς
της. Είχε πέντε άνδρες και ο έκτος που είχε δεν ήταν καν άνδρας της. Όταν της
ανέφερε αυτά ο Ιησούς, η Σαµαρείτιδα αµέσως θέλει να της αποκαλύψει την
παντογνωσία Του.
Ο άνθρωπος πέραν από τις αισθήσεις του σώµατος, αναζητά κάτι άλλο.
Αναζητά τον Θεό, γιατί δηµιουργήθηκε κατ’ εικόνα και καθ’ οµοίωση του Θεού
και θέλει να δει τον Θεό. Ο Χριστός βλέπει τον πόθο της Σαµαρείτιδος, βλέπει την
περίεργη κατάσταση που ζούσε µέσα στην αµαρτία. Βρήκε την ευκαιρία ο Χριστός
και ανοίγει τον διάλογο. Διψούσε την σωτηρία της και αυτή διψούσε την γεύση
της αιώνιας ζωής. «Ο Χριστός διψά το διψάσθε», λέει ο Άγιος Γρηγόριος Νύσσης.
Διψά για τη σωτηρία των ανθρώπων. Διψά, δηλαδή, να τον διψούν οι άνθρωποι.
Για τη σωτηρία των ανθρώπων προσέλαβε την ανθρώπινη σάρκα. Για την
σωτηρία των ανθρώπων σταυρώθηκε. Για την σωτηρία των ανθρώπων
αναστήθηκε. «Πάντας ἀνθρώπους θέλει σωθῆναι καὶ εἰς ἐπίγνωσιν ἀληθείας
ἐλθεῖν».
Στη συνέχεια, όµως, η Σαµαρείτιδα γυναίκα κατάλαβε ότι ήταν ο Μεσσίας.
Άρχισε να ξυπνάει µέσα της η πνευµατική αντίληψη. Οµολογεί τον Χριστό ως
προφήτη. Ο Χριστός, τότε, της αποκαλύπτει την ουσιαστική αλήθεια περί της
λατρείας του Θεού, η οποία δε µπορεί να υποβάλλεται σε διάφορους περιορισµούς
«πνεῦµα ὁ Θεός, καὶ τοὺς προσκυνοῦντας αὐτὸν ἐν πνεύµατι καὶ ἀληθείᾳ δεῖ
προσκυνεῖν» (Ιωάννου 4, 24). Μετανοεί, αλλάζει τρόπο σκέψης και ζωής και την
απασχολεί πλέον η σωτηρία της ψυχής της.
Σπεύδει να ενηµερώσει τους συµπατριώτες της πως βρήκε άνθρωπο που
της οµολόγησε την πρώιµη ζωή της. Τους κάλεσε να πλησιάσουν να
συναντήσουν και εκείνοι τον Χριστό. Μεγάλο το ιεραποστολικό της έργο. Από
σκοτεινή ψυχή µεταµορφώνεται σε φωτεινή. Γίνεται η µεγαλοµάρτυς και
ισαπόστολος Φωτεινή.
Τέκνα εν Κυρίω αγαπητά,
Όταν ο Χριστός αποκαλύπτει στη Σαµαρείτιδα την αµαρτία της, αυτή δεν
αντιδρά, αλλά αναγνωρίζει τον Ιησού ως απεσταλµένο του Θεού. Και µάλιστα
καλεί και άλλους να έρθουν να Τον αναγνωρίσουν. Ας αφήσουµε τον Χριστό να
µεταµορφώσει τη ζωή µας και να την απαλλάξει από τα πάθη που µας κυριεύουν.
Έχουµε ανάγκη να ξεδιψάσουµε από την αµαρτία, από την κόπωση του βίου µας.
Μέσα σε αυτή την πασχαλινή περίοδο που διανύουµε, ας µην ξεχνάµε ότι η µόνη
πηγή που µπορούµε να αποκτήσουµε την αιώνια χαρά µας είναι ο Χριστός. Ας
προγευθούµε την αιώνια και απερίγραπτη χαρά που περιµένει εκείνους των
οποίων η ψυχή νεκρώθηκε από τα πάθη, συσταυρώθηκε και συναναστήθηκε µε
τον Αναστηµένο Χριστό.
Χριστός Ανέστη!

Μετ’ ευχών
Ο Μητροπολίτης Ταµασού και Ορεινής Ησαΐας