Ο Μητροπολίτης Ταμασού για την Κυριακή του Τυφλού

Τέκνα εν Κυρίω αγαπητά
Χριστός Ανέστη ο Κύριος της δόξης!
Ένα θαυμαστό γεγονός μας αποκαλυπτεί σήμερα το Ευαγγέλιο. Ένας εκ γενετής τυφλός αποκτά, με
προσωπική επέμβαση του Χριστού, την όρασή του. Eκ πρώτης όψεως φαίνεται να είναι το τραγικό
πρόσωπο της ημέρας. Στην πραγματικότητα όμως εκείνος μεν ήταν τυφλός, αλλά είχε μάτια ψυχής με
τα οποία έβλεπε το αληθινό φως, «το φωτίζον και αγιάζον πάντα άνθρωπον ερχόμενον εις τον
κόσμον». Σε σύγκριση με τους Φαρισαίους, οι οποίοι είχαν σωματικά μάτια, αλλά ψυχικά ήταν τυφλοί
και δεν μπορούσαν να αντιληφθούν τον ήλιο της δικαιοσύνης.
Η μεγάλη προσοχή, με την οποία έβλεπε ο Χριστός τον τυφλό, προκάλεσε εντύπωση στους μαθητές, γι’
αυτό και έθεσαν στον Διδάσκαλο την ερώτηση «ῥαββί, τίς ἥμαρτεν, οὗτος ἢ οἱ γονεῖς αὐτοῦ, ἵνα τυφλὸς
γεννηθῇ;» (Ιωάννου 9, 2). Ποιος αμάρτησε, τον ρώτησαν, αυτός ή οι γονείς του, για να γεννηθεί ο
άνθρωπος αυτός τυφλός; Eίχαν την αντίληψη οι μαθητές ότι κάθε μεγάλη ταλαιπωρία και ασθένεια
ήταν οπωσδήποτε επακόλουθο κάποιας συγκεκριμένης αμαρτίας.
Τους υπέδειξε τον λανθασμένο τρόπο σκέψης τους και τους δίδαξε πως δεν πρέπει να κρίνουμε άλλους
για τις αμαρτίες τους. Ο Χριστός τους αποκαλύπτει πως ο τυφλός γεννήθηκε για να φανερωθεί, μέσω
τα υπερφυσικής θεραπείας, που θα του χάριζε η αγαθότητα του Θεού.
Πριν συναντήσει τον Χριστό ο εκ γενετής τυφλός, ζούσε μέσα στο σκοτάδι στερούμενος του μεγάλου
αγαθού, του φωτός. Όταν συνάντησε τον χορηγό του φωτός, τότε εξεγέρθησαν εναντίον του οι
άνθρωποι του σκότους, οι Φαρισαίοι, στους οποίους οδηγείται ο τυφλός για να δώσει εξηγήσεις. Δεν
συγκινούνται από την θαυματουργική ίαση. Ο λόγος που οργίζονται, γιατί η θεραπεία έγινε την ημέρα
του Σαββάτου. Καλούν τους γονείς του και προσπαθούν να τον εκφοβίσουν. Προσπαθούν με θεμιτά
και αθέμιτα μέσα να εντοπίσουν μια ικανή μαρτυρία, για να αμφισβητήσουν το γεγονός. Δεν ήθελαν
να παραδεχθούν ότι το θαύμα έγινε διά του Χριστού. Οι Φαρισαίοι ζητούσαν από τους γονείς του αν
ήταν όντως υιός του, αν ήταν πραγματικά τυφλός και πώς ανέβλεψε. Οι γονείς απάντησαν στα δύο
πρώτα ερωτήματα θετικά, ενώ στο τρίτο ερώτημα απάντησαν πως δεν γνώριζαν ποιος του άνοιξε τα
μάτια. Με την απάντησή τους αυτή οι γονείς του πρώην τυφλού είπαν την αλήθεια, απέφυγαν όμως
από φόβο και δειλία να ομολογήσουν, όπως πληροφορήθηκαν από τον υιό τους, πως εκείνος που τον
θεράπευσε ήταν ο Χριστός. Όταν διαπιστώνουν την προσήλωσή του στον ευεργέτη του, τότε τον
εκδίωξαν από τη συναγωγή.
Μπροστά στον φθόνο των Φαρισαίων, ο Μέγας Βασίλειος, θέτει κάποια ερωτήματα: «Διά τί ὁ Σωτήρ
ἐφθονεῖτο; διά τά θαύματά του. Τίνες ἦσαν αἱ θαυματοποιίαι; Σωτηρία τῶν δεομένων(αὐτῶν πού
βρίσκονταν σέ ἀνάγκη καί σέ θλίψεις)·ἐτρέφοντο οἱ πεινῶντες, καί ὁ τρέφων ἐπολεμεῖτο· ἠγείροντο οἱ
νεκροί, καί ὁ ζωοποιῶν ἐβασκαίνετο (ἐφθονεῖτο) · δαίμονες ἀπηλαύνοντο, καί ὁ ἐπιτάσσων
ἐπεβουλεύετο· λεπροί ἐκαθαρίζοντο, κωφοί ἤκουον καί τυφλοί ἀνέβλεπον, καί ὁ εὐεργέτης
ἐφυγαδεύετο. Καί τό τελευταῖον, θανάτῳ παρέδωκαν τόν τήν ζωήν χαρισάμενον, καί ἐμαστίγουν τόν
ἐλευθερωτήν τῶν ἀνθρώπων καί κατεδίκαζον τόν κριτήν τοῦ κόσμου» (Μεγάλου Βασιλείου, Ομιλία ια΄,
Περί του φθόνου).
Τέκνα εν Κυρίω αγαπητά,
Η γενναία στάση του πρώην τυφλού δεν έμεινε απλώς μια έκφραση ευγνωμοσύνης για όσα δέχθηκε
από τον Χριστό. Τον ανέδειξε άξιο νέας και μεγαλύτερης αμοιβής. Όταν έμαθε ο Χριστός πως τον
εκδίωξαν από τη συναγωγή, τον βρήκε για να του χαρίσει εκτός από το φως των οφθαλμών του
σώματος, που του χάρισε προηγουμένως, να του χαρίσει τον πνευματικό φωτισμό και τη σωτηρία του.
Χωρίς να του αποκαλύψει ποιος ήταν τον ρώτησε «σὺ πιστεύεις εἰς τὸν υἱὸν τοῦ Θεοῦ;». Ο πρώην τυφλός
αυθόρμητα αυθόρμητα και με σεβασμό, επειδή ήθελε να γνωρίσει τον Χριστό, τον ρώτησε ποιος ήταν
ο Υιός του Θεού. Και ο Χριστός του απάντησε «καὶ ἑώρακας αὐτὸν καὶ ὁ λαλῶν μετὰ σοῦ ἐκεῖνός ἐστιν».
Βεβαιώνει τον πρώην τυφλό ότι ήδη ο πόθος του να δει με τα θεραπευμένα μάτια του τον Χριστό
πραγματοποιήθηκε.
Ο θεραπευμένος τυφλός αναδείχθηκε από τους πρώτους ομολογητές του Χριστού. Διεκήρυξε την
παντοδυναμία και την μεσσιανικότητα του Χριστού. Με τη δύναμη της πίστεως που Του χάρισε, Τον
ομολόγησε ως Θεό και Σωτήρα του μπροστά στους ανθρώπους, και μάλιστα ενώπιον των εχθρών του
Χριστού. Κατέστη άξιος της μεγάλης τιμής να τον ομολογήσει ο ίδιος ο Ιησούς ως πιστό μαθητή Του
μπροστά στον επουράνιο Πατέρα Του.
Αποτελεί δυνατό παράδειγμα ο θεραπευμένος τυφλός για τον κάθε ένα μας. Παράδειγμα προς μίμηση.
Η υπομονή, το θάρρος, η τόλμη και η ομολογία του αποτελούν χαρακτηριστικά που πρέπει να έχει ο
κάθε χριστιανός. Ας τα αποκτήσουμε και να ομολογούμε με τη ζωή και το παράδειγμά μας ότι είμαστε
πιστά μέλη της Αγίας μας Εκκλησίας και μαθητές του Ιησού Χριστού.
Χριστός Ανέστη!