Τέκνα εν Κυρίω αγαπητά,
Η σημερινή Κυριακή, τελευταία Κυριακή του Πεντηκοσταρίου, είναι αφιερωμένη
σε όλους τους Αγίους, οι οποίοι με τη ζωή τους, τη διδασκαλία και το παράδειγμά τους
ή και ακόμη με το μαρτύριό τους έδωσαν την καλή μαρτυρία Ιησού Χριστού. «Ουκ έστιν
αριθμήσασθαι δυνατόν» τα ονόματα των Αγίων που συγκροτούν το στερέωμα της
Εκκλησίας, γνωστών και φανερών Αγίων, αλλά και πολλών άγνωστων και αφανών,
που δεν γνωρίζουμε ούτε και τα ονόματά τους. Οι Άγιοι αποτελούν τους καρπούς του
Αγίου Πνεύματος στη ζωή της Εκκλησίας μας. Γι’ αυτό και η σημερινή Κυριακή
αποτελεί συνέχεια της προηγούμενης Κυριακής, που εορτάσαμε την κάθοδο του Αγίου
Πνεύματος.
Οι Πατέρες θέσπισαν την εορτή αυτή μετά την κάθοδο του Παναγίου Πνεύματος,
ώστε να δείξουν ότι η παρουσία του Παναγίου Πνεύματος μέσω των Αποστόλων
κατόρθωσε να αγιάσει, να σοφίσει το ανθρώπινο φύραμα και να αποκαταστήσει τους
ανθρώπους στην θέση των αγγέλων διά του Ιησού Χριστού, είτε με την προσφορά του
μαρτυρικού τους αίματος, είτε με την ενάρετο διαγωγή και πολιτεία.
Στη σημερινή Ευαγγελική περικοπή που ακούσαμε, ο Ιησούς Χριστός
αποκαλύπτει δύο δρόμους που οδηγούν στην αγιότητα. Ο πρώτος δρόμος είναι η
ομολογία της πίστεως. «Πᾶς ὅστις ὁμολογήσει ἐν ἐμοὶ ἔμπροσθεν τῶν ἀνθρώπων,
ὁμολογήσω κἀγὼ ἐν αὐτῷ ἔμπροσθεν τοῦ πατρός μου τοῦ ἐν οὐρανοῖς·» (Ματθ. 10, 32).
Ο Άγιος δεν ομολογεί μια συγκεκριμένη στιγμή τον Χριστό ενώπιον κάποιων
εχθρών της πίστεως, γιατί θα ακολουθήσει το μαρτύριο, αλλά ολόκληρη η ζωή του
Αγίου είναι ένας αγώνας ομολογίας, μια ευωδία Χριστού, που εκπέμπει στα πέρατα της
οικουμένης αύρα χριστοκεντρική, με σκοπό την κατάκτηση της ουράνιας βασιλείας. Ο
Άγιος είτε αγιάζεται «διά μαρτυρίου και αίματος», είτε «δι’ ασκήσεως και εναρέτου
ζωής».
Ο δεύτερος δρόμος είναι η αποκλειστική, ειλικρινής και ανιδιοτελής αγάπη προς
το πρόσωπο του Χριστού. «Ὁ φιλῶν πατέρα ἤ μητέρα ὑπέρ ἐμέ οὐκ ἔστι μου ἄξιος»
(Ματθ. 10, 37). Οι Άγιοί μας, που αγωνίστηκαν τον καλό αγώνα και εφάρμοσαν
πρόθυμα στη ζωή τους τις εντολές του Χριστού, απέδειξαν με τον τρόπο τους ότι
αγάπησαν πραγματικά τον Κύριό μας.

Τέκνα εν Κυρίω αγαπητά,
Στόχος και επιδίωξή μας πρέπει να είναι η αγιότητα, κάτι που έχει λησμονηθεί
στις μέρες μας. Αρκετές φορές αντιλαμβανόμαστε το θέμα της αγιότητας με
λανθασμένο τρόπο. Η αγιότητα δεν πρέπει να είναι κάτι ξένο από εμάς, θεωρώντας
πως για εμάς είναι κάτι το ακατόρθωτο να επιτευχθεί. Ο Άγιος Ιωάννης ο Χρυσόστομος
στο θέμα αυτό αναφέρει το εξής: Ας διδαχθούμε να φροντίζουμε για την αρετή και να
ενδιαφερόμαστε πιο πολύ να ευαρεστούμε το Θεό. Ούτε να λέμε είμαι κοσμικός, έχω
γυναίκα και φροντίζω τα παιδιά μου. Δεν είναι δικό μου έργο θα πει κάποιος. Μήπως
λοιπόν αποκήρυξα τον κόσμο; Μήπως είναι μοναχός; Τι λέγεις άνθρωπε! Μόνο οι
μοναχοί πρέπει να ευαρεστούν το Θεό; Ο Θεός θέλει όλοι οι άνθρωποι να σωθούν και
να λάβουν πλήρη γνώση της αλήθειας, και κανείς να μην είναι αμελής στην αρετή»
(Ομιλία ΚΑ εις την Γέννησιν, ΕΠΕ, τόμος 2).
Είναι καθήκον μας να διδάσκουμε στα παιδιά μας και να τα προτρέπουμε στην
αγιότητα, κάτι που απουσιάζει από την παιδεία και ανατροφή τους. Θέσαμε τα υλικά
αγαθά ως πρωταρχικό τους στόχο και το θέμα της αγιότητας το αφήσαμε στο
περιθώριο. Μπορεί ο άνθρωπος να πλησιάσει την αγιότητα είτε μέσα από τον γάμο,
είτε μέσα από τον μοναχισμό, είτε μέσα από την εργασία, φτάνει να αποποιηθεί τα
έργα του σκότους, της αμαρτίας δηλαδή, και να ενδυθεί τα όπλα του φωτός. Όπως έλεγε
και ο Άγιος Συμεών ο Νέος Θεολόγος «μεταλαμβάνω του φωτός, μετέχω και της δόξης
και λάμπει μοι το πρόσωπον ως και του ποθητού μου, και άπαντα τα μέλη μου γίνονται
φωτοφόρα».
Ας αξιωθούμε κι εμείς να συγκαταριθμηθούμε με τους Αγίους μέσα από τη ζωή
μας, ώστε μαζί τους με κεφαλή τον Δωρεοδότη Σωτήρα Χριστό να ζούμε αιώνια την
ουράνια βασιλεία.
Αμήν.

Μετ’ ευχών πατρικών,
ο Μητροπολίτης Ταμασού και Ορεινής Ησαΐας.