Τέκνα εν Κυρίω αγαπητά,
Στη σηµερινή Ευαγγελική περικοπή ο Κύριος παρουσιάζει ένα περιστατικό µπροστά στους ανθρώπους, οι οποίοι επιθυµούν να ακούσουν λόγο αγαθό και παραδειγµατικό από τον ίδιο τον Χριστό.
Με την παραβολή του οφειλέτη των µυρίων ταλάντων, που ακούσαµε σήµερα, ο Χριστός προβάλλει τη συγχωρητικότητα που δίνει ο Θεός στον κάθε άνθρωπο, την οποία οφείλουµε κι εµείς, ως δηµιουργήµατά Του, να την εφαρµόσουµε στον πλησίον µας, µέσα από την καθηµερινή µας ζωή.
Ένας δούλος χρωστούσε στον κύριό του δέκα χιλιάδες τάλαντα, που αντιστοιχούν σε µεγάλο ποσό. Απεγνωσµένος και απελπισµένος ο οφειλέτης από το δάνειο αυτό, έπεσε στα πόδια του κυρίου του, παρακαλώντας τον όπως παρατείνει την προθεσµία επιστροφής τους. Έτσι, ο κύριός του, κατανοώντας τον, τον ευσπλαχνίσθηκε και του χάρισε το χρέος του ολόκληρο.
Όµως, ο ελεύθερος από το χρέος πλέον δούλος βρίσκει κάποιον συνδούλο του στον οποίον είχε δανείσει χρήµατα. Ο πρώην οφειλέτης, ο οποίος δέχθηκε την ευσπλαχνία του κυρίου του, δεν εφαρµόζει την ίδια πρακτική προς τον αδελφό του, αλλά ως δυνάστης, θέλει να κατασπαράξει τον συνάνθρωπό του για εκατό δηνάρια.
Ο Κύριος της παραβολής µόλις πληροφορήθηκε τη σκληρότητα και κακία του δούλου, τον παρέδωσε στους βασανιστές, µέχρι να αποδώσει το χρέος του. «Δοῦλε πονηρέ, πᾶσαν τὴν ὀφειλὴν ἐκείνην ἀφῆκά σοι, ἐπεὶ παρεκάλεσάς µε. Οὐκ ἔδει καὶ σὲ ἐλεῆσαι τὸν σύνδουλόν σου, ὡς καὶ ἐγώ σε ἠλέησα; Καὶ ὀργισθεὶς ὁ κύριος αὐτοῦ παρέδωκεν αὐτὸν τοῖς βασανισταῖς ἕως οὗ ἀποδῷ πᾶν τὸ
ὀφειλόµενον αὐτῷ» (Ματθ. 18, 32 – 34).
Μέσα από το γεγονός της παραβολής που ακούσαµε, τονίζονται σπουδαία θέµατα της ποιότητας της ζωής µας και της σωτηρίας της ψυχής µας.
Κεντρικό ρόλο διακατέχει η ευσπλαχνία του Θεού και η ασπλαχνία του ανθρώπου. Βλέπουµε το έλεος του Θεού που συγχωρεί, δέχεται και περιµένει να αποκαταστήσει τον άνθρωπο δίνοντάς του ότι έχασε. Και ενώ ο Θεός συγχωρεί και δέχεται, ο άνθρωπος στο πρόσωπο του ευεργετηµένου δούλου, αρνείται τη συγχώρεση και περιφρονεί τον άνθρωπο.
Τέκνα εν Κυρίω αγαπητά,
Όταν ο αµαρτωλὸς µετανοεί ειλικρινώς για τις αµαρτίες του, τότε ο ουράνιος βασιλιάς, ο Πατέρας µας, είναι έτοιµος να τον ελευθερώσει, να τον απαλλάξει και να τον συγχωρήσει από τις αµαρτίες που διέπραξε.
Ο καθένας από εµάς, εάν απαριθµήσει τα καθηµερινά του αµαρτήµατα, που διαπράττει εναντίον του Θεού και εναντίον των ανθρώπων, θα διαπιστώσει ότι συγκεντρώνονται σε αναρίθµητα ποσά, σε µύρια τάλαντα. Το µόνο σίγουρο είναι πως δεν µπορούµε να εξοφλήσουµε από µόνοι µας, διότι δεν µπορούµε να προσφέρουµε κάτι αντάξιο για να λάβουµε την συγχώρηση των αµαρτιών µας.
Μόνο η ευσπλαχνία του Θεού είναι εκείνη που µπορεί να µας απαλλάξει από το
χρέος. Μόνο ο Χριστός, διαµέσου των Ιερών Μυστηρίων, της Ιεράς εξοµολογήσεως, που συνέστησε και παρέδωσε στην Εκκλησία, µπορεί ο άνθρωπος να βρει την συγχώρηση των αµαρτιών του.
Ας έχουµε στο µυαλό µας µια σηµαντική και βασική προϋπόθεση. Για να συγχωρεθούµε πρέπει να συγχωρέσουµε πρώτα εµείς τα σφάλµατα εκείνων των συνανθρώπων µας, που µε τις πράξεις ή τα λόγια τους µας έβλαψαν, µας µείωσαν και µας πίκραναν. Εάν συγχωρούµε, θα συγχωρεθούµε· εάν δεν
συγχωρούµε, τότε δεν θα συγχωρεθούµε.
Το γεγονός της σωτηρίας µας βρίσκεται ακόµα στα δικά µας χέρια. Με το µέτρο που θα κρίνουµε, θα συγχωρήσουµε, µε το ίδιο θα κριθούµε και θα συγχωρηθούµε. Εάν ζητούµε το έλεος του Θεού, πρέπει να µάθουµε να συγχωρούµε. Έτσι, κερδίζουµε και τον αδελφό και τον ουρανό.
Αµήν και του Θεού η δόξα!