Tέκνα εν Κυρίω αγαπητά,
Στη θαυματουργική επέμβαση του Κυρίου με τη θεραπεία του δαιμονιζομένου στη χώρα των Γαδαρηνών, αναφέρεται η σημερινή Ευαγγελική περικοπή. Ο Κύριος λοιπόν, μαζί με τους μαθητές του κατέπλευσε με πλοιάριο απέναντι από τη Γαλιλαία, ανατολικά, στην χώρα των Γεργεσηνών. Οι άνθρωποι εκεί έκτρεφαν χοίρους, κάτι που σύμφωνα με το Μωσαϊκό νόμο απαγορευόταν. Μόλις λοιπόν ο Χριστός, βγήκε από το πλοίο, βρέθηκε σ’ ένα φρικώδες θέαμα. Αντίκρυσε το δαιμονιζόμενο νέο, που για πολλά χρόνια βασανιζόταν από τον διάβολο. Δεν φορούσε ενδύματα, και ως κατοικία του είχε τα μνήματα. Τον έδεναν με αλυσίδες, αλλά εκείνος τα έσπαγε όλα και έφευγε.
Ο δαιμονισμένος, όταν αντίκρυσε τον Ιησού, έτρεξε κοντά Του, έπεσε στα πόδια του και με δυνατή φωνή του είπε• «τὶ ἐμοὶ καὶ σοί, Ἰησοῦ, υἱὲ τοῦ Θεοῦ τοῦ ὑψίστου; δέομαι σοῦ, μὴ μὲ βασανίσῃς» (Λουκά 8, 28). Αυτά τα λόγια, τα είπε, επειδή ο Χριστός είχε διατάξει το δαιμονικό πνεύμα να βγει από τον άνθρωπο, που για πολλά χρόνια τον εξουσίαζε. Όταν ο Χριστός ρώτησε ποιο είναι το όνομα του, το δαιμόνιο απάντησε «Λεγεών». Γιατί στον ταλαίπωρο αυτό άνθρωπο υπήρχαν όχι μόνο ένα, αλλά χιλιάδες δαιμόνια. Εδώ βλέπουμε ότι το δαιμόνιο αναγνωρίζει το Χριστό ως Υιό του Θεού.
Τα δαιμόνια δηλώνοντας υποταγή στον Κύριο, Τον παρακάλεσαν να μη τα διατάξει να πάνε στην άβυσσο αλλά να μπουν σε ένα κοπάδι χοίρων που έβοσκε εκεί κοντά. Και ο Χριστός τους το επέτρεψε. Έτσι βγήκαν από τον άνθρωπο, μπήκαν στους χοίρους και το κοπάδι τότε έπεσε στη λίμνη και πνίγηκε. Τι δείχνει όμως η άδεια αυτή που δίνει ο Χριστός στα δαιμόνια; Ότι ακόμη και τα δαιμόνια αναγνωρίζουν την θεότητα του Ιησού Χριστού.
Μόλις αντίκρυσε τον Χριστό, το μαρτύριο του νέου τερματίστηκε. Τον συμπόνεσε με πατρική αγάπη και τον ελευθέρωσε από τα σατανικά δεσμά. Ήρεμο και ησύχιο βίο διήγε εν πάση σεμνότητι, ιματισμένος και σώφρων, πλέον ο νέος.
Όμως, αντί οι συμπατριώτες του να χαρούν για το θαύμα αυτό που έγινε και να δοξάζουν το Θεό για την ευεργεσία, οργισμένοι και τυφλωμένοι από το συμφέρον τους, παρακάλεσαν τον Ιησού όπως απομακρυνθεί από την περιοχή τους. Ο μόνος που τον παρακάλεσε να μην τον εγκαταλείψει, ήταν ο θεραπευθείς, ο οποίος ζούσε τη χαρά της ιάσεώς του. Κατέστη ο πρώτος Ευαγγελιστής του Χριστού «ἀπῆλθε καθ’ ὅλην τῇ πόλιν κηρύσσων ὅσα ἐποίησεν αὐτῷ ὁ Ἰησοῦς» (Λουκά 8, 39).

Τέκνα εν Κυρίω αγαπητά,
Είναι γεγονός πως όλοι μας ερχόμαστε αντιμέτωποι καθημερινά με τις δαιμονικές ενέργειες του διαβόλου. Και αυτό μπορεί κανείς ξεκάθαρα να το διακρίνει. Πολλές φορές μας επηρεάζει το νου, ανακατεύεται στη ζωή μας προτρέποντάς μας να κινούμαστε ενάντια στο θέλημα του Θεού, κι αυτό, διότι μέσα από τα πάθη που βρίσκει στη σκέψη μας, κινεί τους πονηρούς λογισμούς, οι οποίοι
όταν συγκατατεθούμε γίνονται αμαρτωλές πράξεις, οι οποίες μας απομακρύνουν από το Θεό και μας απογυμνώνουν από την Χάρη Του.
Η σημερινή Ευαγγελική περικοπή μας αποδεικνύει ότι δεν υπάρχει τίποτα που να μπορεί να αντισταθεί στο θέλημα του Θεού, ούτε αυτές οι δυνάμεις του κακού. Ο Χριστός επέτρεψε να γίνει, όπως ζήτησε το δαιμόνιο, οικονομώντας τα πράγματα για τη σωτηρία του ανθρώπου. Πρωτίστως, για τον δαιμονιζόμενο, που έλαβε τη θεραπεία του και έπειτα για όλη την χώρα των Γεργεσηνών, που ελευθερώθηκε από τα δαιμονικά πνεύματα.
Την κατάλληλη ώρα, πάντα προς το συμφέρον της ψυχής, ενεργεί ο Θεός και χαρίζει το ποθούμενο. Και εκεί που παρατείνει την παιδαγωγία και θεωρούμε πως δεν ανταποκρίνεται στις αιτήσεις μας, μας χαρίζει την εσωτερική δύναμη της υπομονής και πλουτίζει τον αγωνιζόμενο πιστό με τα χαρίσματα του Παναγίου Πνεύματος, τα οποία αξίζουν πολύ περισσότερο από κάθε άλλη ανθρώπινη
θεραπεία.
Έχουμε ανάγκη να παραμείνουμε συνδεδεμένοι με τον Χριστό. Βλέπουμε την αλλαγή του ανθρώπου όταν συναντήσει τον Σωτήρα Χριστό, όπως και η αλλαγή του νέου της περικοπής. Βάζοντας το Χριστό στη ζωή μας, έχουμε μια πορεία αναστάσιμη, που μας οδηγεί κοντά Του. Γι ́ αυτό, ας έχουμε και εμείς τη δύναμη να αντιμετωπίσουμε όλες αυτές τις προκλήσεις και τους πειρασμούς, που έχουμε στην
καθημερινότητά μας. Με τον αγώνα μας και την πίστη μας , ας γίνει ο Χριστός κυβερνήτης της καρδιάς μας και σύμμαχος στη ζωή μας .
Αμήν.