ΙΕΡΑ ΜΗΤΡΟΠΟΛΙΣ ΤΑΜΑΣΟΥ ΚΑΙ ΟΡΕΙΝΗΣ
ΤΜΗΜΑ ΠΟΙΜΑΝΤΙΚΗΣ ΔΙΑΚΟΝΙΑΣ

ΚΥΡΙΑΚΗ ΜΕΤΑ ΤΑ ΦΩΤΑ
(Εφεσ. δ΄7-13)
Κυριακή, 10 Ιανουαρίου 2016

«Ἑνί ἑκάστῳ ἡμῶν ἐδόθη ἡ χάρις κατά τό μέτρον τῆς δωρεᾶς τοῦ Χριστοῦ».

Αναφέρεται ο Απόστολος Παύλος στις δωρεές, που το Άγιο Πνεύμα πρόσφερε τότε μέσα στην αρχαία Εκκλησία. Κάποιοι είχαν το χάρισμα του Αποστόλου, άλλοι ήταν προφήτες, άλλοι λεγόντουσαν ευαγγελιστές, άλλοι έπαιρναν το χάρισμα του διδασκάλου και άλλοι άλλα. Όλοι τούτοι, αφού δέχθηκαν αυτά τα θεία δωρήματα του Αγίου Πνεύματος, η Εκκλησία τους ανέθεσε ένα συγκεκριμένο ρόλο μέσα στη ζωή της.
Το ίδιο, ακριβώς, παρατηρείται στη συνέχεια και μέχρι σήμερα μέσα στη ζωή και στην πορεία της Εκκλησίας. Σε κάποιους ανατίθεται το υψηλό έργο του Επισκόπου, σε άλλους προσφέρεται ο κλήρος του Πρεσβυτέρου, του Διακόνου, σε άλλους χορηγείται το χάρισμα του μοναχού, σε κάποιους άλλους το διακόνημα του κατηχητή. Να αποτολμήσομε να πούμε ότι σε ορισμένους ανατίθεται η υπηρεσία του εκκλησιαστικού επιτρόπου, του ιεροψάλτη, του νεωκόρου. Ή, ακόμη, σε άλλους τους εμπιστεύεται η Εκκλησία το έργο της φιλανθρωπίας κ.ά. Όλα τούτα και άλλα πολλά είναι δωρήματα του Αγίου Πνεύματος.
Όμως, όσο τιμητικός και αν είναι ο τίτλος, που ο καθένας από τους πιο πάνω φέρει μέσα στην Εκκλησία, γιατί ο Θεός είναι εκείνος που αναθέτει, άλλο τόσο βαρύ και αποβαίνει το έργο και η ευθύνη τους. Γιατί η Εκκλησία τελικά δεν έχει μέσα στο σώμα της προνομιούχους και μη. Δεν διαβαθμίζει τα μέλη της, όπως συμβαίνει στα κοσμικά πράγματα, ώστε άλλοι να πλεονεκτούν και άλλοι να βρίσκονται σε κατώτερη θέση. Οι κατέχοντες οποιαδήποτε θέση μέσα στην Εκκλησία, αυτοί σε ουσιαστική αναφορά είναι υπηρέτες των μυστηρίων του Θεού. Πράγμα που σημαίνει ότι αυτοί είναι διάκονοι του λαού του Θεού.
Έτσι, όσοι ανήκουμε στα απλά μέλη της Εκκλησίας, όχι μόνο δεν πρέπει να νοιώθουμε ότι υστερούμε, αλλά να χαιρόμαστε. Και αυτό γιατί ο Θεός, με τις τόσες δωρεές του, που χαρίζει σε αδελφούς μας μέσα στην Εκκλησία του, προνοεί για μας. Εμείς τελικά είμαστε οι προνομιούχοι, υπό την έννοια ότι το Πνεύμα το Άγιο κατέστησε τόσους ανθρώπους κατά το μέτρο της δωρεάς του, μέσα στην Εκκλησία, με σκοπό αυτοί να φροντίζουν για μας, για τη σωτηρία μας.
Έτσι, αν σε όλους τους πιο πάνω ανθρώπους, δηλαδή τους Αποστόλους, τους Προφήτες, τους διδασκάλους ή τους Επισκόπους και τους λοιπούς, θα λέγαμε σήμερα, δόθηκε ανάλογα η χάρις του Θεού, τελικά το σύνολο αυτών των δωρεών, διαμέσου αυτών των ανθρώπων, απευθύνεται και εκχύνεται στο δικό μας πρόσωπο. Αφού όλοι τούτοι, ο καθένας στο μέτρο των δωρεών που πήρε, εργάζονται, πρέπει να εργάζονται, δηλώνει ο Απόστολος Παύλος, «πρός τόν καταρτισμόν τῶν ἁγίων», δηλαδή των Χριστιανών, και «εἰς οἰκοδομήν» των μελών «τοῦ σώματος τοῦ Χριστοῦ», δηλαδή των μελών της Εκκλησίας.
Ναι, αλλά, αν ο Θεός τόσο πολύ προνόησε για μας, ώστε με πολλούς τρόπους να δεχόμαστε τις δωρεές του, τότε και η δική μας στάση πρέπει να είναι ανάλογη των δωρεών που μας έδωσε ο Θεός και των ευθυνών που μας ανέθεσε η Εκκλησία και ειδικότερα η ενορία μας. Πρέπει, λοιπόν, με ήθος, συνέπεια και ευσυνειδησία να επιτελούμε το έργο μας μέσα στην Εκκλησία.