Στη σημερινή Ευαγγελική περικοπή ο Ευαγγελιστής Λουκάς μάς διηγείται δύο θαύματα του Κυρίου μας. Τη θεραπεία μιας γυναίκας και την ανάσταση ενός μικρού κοριτσιού.

Ο Χριστός βρίσκεται στην πόλη της Καπερναούμ. Τον υποδέχτηκαν πλήθος κόσμου. Τον περίμεναν ανυπόμονα. Ανάμεσά τους ξεχώριζε ο Ιάειρος, που ήταν άρχοντας της Συναγωγής. Ένα πρόβλημα μεγάλο τον είχε αναστατώσει. Γι’ αυτό και έπεσε γονατιστός στα πόδια του Χριστού και Τον παρακαλούσε να έλθει στο σπίτι του· η μονάκριβη δωδεκάχρονη κόρη του ήταν βαριά άρρωστη, ετοιμοθάνατη. Ο Κύριος σπλαχνίστηκε τον πονεμένο πατέρα κι αμέσως τον ακολούθησε.

Στο δρόμο, όμως, τα πλήθη του λαού Τον πίεζαν ασφυκτικά. Κάποια στιγμή έγινε κάτι που κανείς από τα πλήθη δεν το πήρε είδηση. Μία γυναίκα, που υπέφερε δώδεκα χρόνια από αιμορραγία και είχε ξοδεψει όλη την περιουσία της σε γιατρούς, χωρίς να βρει πουθενά γιατρειά, πλησίασε τον Κύριο κρυφά από πίσω, επειδή ντρεπόταν να γίνει φανερό το νόσημά της, άγγιξε την άκρη του ενδύματός του κι αμέσως το θαύμα έγινε. Σταμάτησε η αιμορραγία της. Όμως, ο Κύριος άρχισε να ρωτά: Ποιος με άγγιξε; Κι επειδή κανείς τριγύρω δεν αποκρινόταν, είπε ο Πέτρος και οι άλλοι μαθητές: Διδάσκαλε, τόσα πλήθη λαού Σε έχουν περικυκλώσει και Σε πιέζουν, κι Εσύ ρωτάς: ποιος με άγγιξε; Μα ο Κύριος επιμένει: Κάποιος με άγγιξε. Αισθάνθηκα να βγαίνει από πάνω μου δύναμη θαυματουργική. Τότε η γυναίκα, που κατάλαβε ότι δεν έμεινε κρυφή η πράξη της, ήλθε τρέμοντας κι αφού έπεσε γονατιστή στα πόδια του, ομολόγησε μπροστά σ’ όλους το θαύμα που έγινε. Και ο Κύριος της είπε: Κόρη μου, η πίστη σου σε έχει θεραπεύσει. Πήγαινε στο καλό.

Γιατί όμως ο Κύριος ρωτούσε ποιος Τον άγγιξε; Δεν ήξερε; Ασφαλώς ήξερε. Αλλά ήθελε την πίστη της  να την δημοσιοποιήσει και να την επιβραβεύσει· για να διδαχθούν τα πλήθη που ήταν εκεί, και πολύ περισσότερο ο άρχοντας της Συναγωγής που περνούσε μία πολύ μεγάλη δοκιμασία. Αλλά και για να κάνει τη γυναίκα αυτή αιώνιο παράδειγμα πίστεως. Και την ονομάζει «κόρη του», διότι με την πίστη της αυτή η γυναίκα δεν βρήκε μόνο τη θεραπεία του σώματός της, αλλά και τη σωτηρία της ψυχής της. Έγινε, κατά την Παράδοση, πιστή χριστιανή. Πίστεψε ολοκληρωτικά στον Κύριο και έγινε αγία της Εκκλησίας μας, η αγία Βερονίκη, και σ’ όλη την υπόλοιπη ζωή της διακήρυττε το θαύμα που της έκανε ο Κύριος.

Και ενώ ο Κύριος επετέλεσε αυτό το θαύμα της θεραπείας της αιμορροούσας γυναίκας, ήρθε ξαφνικά κάποιος απ΄ το σπίτι του αρχισυνάγωγου, για να μεταφέρει τη θλιβερή είδηση ότι η κόρη του πέθανε και να μην ενοχλεί τον Διδάσκαλο.

Μεγάλος πειρασμός για τον πατέρα εκείνο. Ένας πειρασμός που οδηγούσε στον κλονισμό της πίστης του, αφού στην αρχή είχε την βεβαιότητα ότι ο Χριστός θα έκανε το παιδί του καλά. Και όμως ο Κύριος δεν τον αφήνει. Τον ενθαρρύνει και του λέει «μην φοβάσαι. Μόνο πίστευε και θα σωθεί το παιδί σου».

Όταν ο Χριστός πήγε στο σπίτι του αρχισυναγώγου, βρέθηκε μπροστά στο φαινόμενο κάποιοι να τον περιγελούν, γιατί τους έλεγε ότι η κόρη δεν πέθανε, αλλά κοιμάται. Ο Κύριος της ζωής βρίσκεται αντιμέτωπος με το θάνατο, που κρατούσε κάτω από τα δεσμά του την νεαρή κόρη. Και όμως ο θάνατος υποτάσσεται στην εντολή του Θεού. Η νεκρή κόρη, με ένα λόγο του Χριστού επιστρέφει και πάλι στη ζωή. Το θαύμα γίνεται και ξαναφέρνει και πάλι τη χαρά στους γονείς, αλλά και σε όλους που παρευρίσκονταν εκεί.

Και στα δύο αυτά θαύματα βλέπουμε μια δύναμη που κινεί και την αιμορροούσα γυναίκα, αλλά και τον αρχισυνάγωγο Ιάειρο. Η δύναμη της πίστης προς το Χριστό. Και οι δύο, κινούμενοι από την πίστη σπεύδουν να συναντήσουν τον Χριστό, έχοντας την πεποίθηση ότι θα πάρουν αυτό που θα τους ζητήσουν.

Εμείς, ποιο μήνυμα παίρνουμε για τη δική μας ζωή;  Ο καθένας από μας έχει κάποια ασθένεια, είτε σωματική είτε ψυχική. Ας προσεγγίζουμε και εμείς το Χριστό. Ας Τον πλησιάσουμε και να τον ψηλαφήσουμε μέσα από το ποτήριο τη ζωής. Όχι απλά για να τον ακούσουμε μόνο, αλλά για να τον βάλουμε μέσα μας, μέσα από το μυστήριο της Θείας Ευχαριστίας και Κοινωνίας.

Η σχέση μας αυτή με το Χριστό είναι που θα φέρει το διαχρονικό θαύμα στη ζωή μας. Ένα θαύμα που θα μας δώσει νέα πνοή στη ζωή μας και θα μας γεμίσει από θεία χαρά και ευτυχία.

ΚΥΡΙΑΚΗ Ζ΄ ΛΟΥΚΑ