Η παρομοίωση της βασιλείας του Θεού με δείπνο, στο οποίο ο Θεός προσκαλεί όλους τους ανθρώπους, γίνεται σε αρκετές περιπτώσεις, όπως και στη σημερινή ευαγγελική περικοπή που ακούσαμε. Βέβαια, ο οικοδεσπότης που παρέθεσε το μεγάλο τραπέζι στους προσκεκλημένους του, σίγουρα θα ανέμενε ότι θα ανταποκρίνονταν στην ευγενή χειρονομία του και να τον τιμήσουν με την παρουσία τους στο δείπνο. Ωστόσο, οι προσκεκλημένοι αποποιήθηκαν με εύσχημο τρόπο την πρόσκληση προβάλλοντας διάφορες δικαιολογίες που είχαν σχέση με τις μέριμνες της καθημερινής ζωής. Στο χωράφι, στα πέντε ζεύγη των βοδιών και στο γάμο, εστιάσθηκαν οι δικαιολογίες για την απόρριψη της πρόσκλησης του οικοδεσπότη.

Όταν, λοιπόν, ακούει ο οικοδεσπότης τις δικαιολογίες οργίζεται. Και βέβαια, καμιά πράξη ή υπόθεση δεν είναι σπουδαιότερη από την τιμή που κάνει ο Θεός στον άνθρωπο να τον καλέσει σε κοινωνία μαζί Του. Βλέποντας τα δεδομένα που συνθέτουν και τη σημερινή πραγματικότητα, βλέπουμε να προβάλλονται κάθε είδους αιτιάσεις, προκειμένου πολλοί άνθρωποι να απορρίπτουν την πιο τιμητική πρόσκληση που έχουν στη ζωή τους. Αρνούνται κάθε σχέση με την εκκλησία, γιατί τους φταίνε  πρόσωπα και πράγματα. Οι διάφορες προφάσεις δεν τους επιτρέπουν να προσέλθουν ούτε ακόμα στο Ευχαριστιακό Δείπνο και να φανούν άξιοι της πρόσκλησης που μας απευθύνει ο Θεός. Η δικαιολογία ότι οι ασχολίες μας πνίγουν στην καθημερινή μας ζωή, προβάλλεται τόσο συχνά, ώστε έχει καταστεί μόνιμη επωδός, που επαναλαμβάνεται σε κάθε ώρα και στιγμή. Ο άνθρωπος έχει μετατρέψει στις μέρες μας  τη δουλειά (δηλαδή την εργασία),  σε δουλεία . Έδεσε χειροπόδαρα στα υλικά αγαθά και τον πλούτο, όλες τις μεταφυσικές ανησυχίες του και τις πνευματικές επιδιώξεις. Μέσα σε αυτό το πνεύμα επεκτάθηκε το εργάσιμο ωράριο ακόμα και τα Σαββατοκυρίακα, χωρίς να λαμβάνεται υπόψη καθόλου ο παράγοντας άνθρωπος.

Όλες οι δικαιολογίες και προφάσεις, όχι μόνο δεν εξυπηρετούν το πραγματικό μας συμφέρον, αλλά και καθίστανται τροχοπέδη σε μια ανώτερη πορεία, στην οποία μας έχει τάξει ο Θεός. Είναι ενάντιες στην πνευματική ζωή και πρόοδο κάθε ανθρώπου.

Παρά τις οποιεσδήποτε δικαιολογίες και εμπόδια, το δείπνο δεν αναβάλλεται. Το σχέδιο του Θεού για την σωτηρία του ανθρώπου δεν ματαιώνεται, επειδή κάποιοι αρνούνται να το αποδεχθούν. Ο οικοδεσπότης παραγγέλλει στον υπηρέτη του να καλέσει όσους οι Φαρισαίοι απέκλειαν από το δείπνο. Εκείνους που θεωρούσαν ανάξιους της αγάπης του Θεού.

Το τραπέζι της θείας αγάπης είναι πάντοτε έτοιμο. Ο Θεός στέλνει τους δούλους τους, τους εργάτες του Ευαγγελίου να καλέσουν όλους τους ανθρώπους, για να προσέλθουν μετανιωμένοι και ταπεινωμένοι, για να γευθούν αγαθά, άφθαρτα και αιώνια. Να κοινωνήσουν του Σώματος και του Αίματος του Χριστού. Να γίνουν κάτοχοι πνευματικών μετοχών, που ποτέ δεν χάνουν την αξία τους, γιατί δεν διαπραγματεύονται σε πατώματα, αλλά στα ύψη που παραπέμπει η κοινωνία αγάπης της Βασιλείας του Θεού. Η αληθινή επιτυχία σφυρηλατείται μέσα από την προθυμία μας να ανταποκριθούμε θετικά στο θείο προσκλητήριο το οποίο απευθύνεται στον καθένα μας ξεχωριστά. Να συμμετάσχουμε στη δική μας σωτηρία και την είσοδο μας στη Βασιλεία του Θεού. Στο χέρι μας είναι να  το  προσέξουμε, αλλά και να το πράξουμε.

ΚΥΡΙΑΚΗ  ΙΑ΄ΛΟΥΚΑ (Λουκ. ιδ΄16-24)c